EEN WARM VERTREK
Het was een mooie speech die de vicevoorzitter aan het eind van de avond op de Algemene Ledenvergadering hield ter ere van mijn vertrek als voorzitter van de tennisvereniging. Zo maakte hij op positieve wijze een paar woordspelingen op mijn zere voet van vorig jaar, zoals de poot stijf houden en ergens een voet tussen de deur krijgen, maar ook het streven hebben om met iedereen op goede voet te willen staan. Bij het horen van de term "iron lady" moest ik heel even slikken, maar de term werd met vele verzachtende superlatieven omkleed zoals het hebben van een gulle lach, de humor en het relativerend vermogen. Nog een knipoog naar de politiek: Door mijn goede eigenschappen en mijn kundigheid was ik er wel in geslaagd "mijn" kabinet zes jaar bij elkaar te houden en dat kan in deze tijd niet iedereen zeggen.
Het is jammer dat het "mooie" van de avond gedeeltelijk in rook op moest gegaan door dat een aantal vandalen die daags ervoor brand gesticht hadden in het clubhuis. Er is nogal wat schade aangericht om maar te zwijgen van de rookschade. Toen ik zondagavond laat, na een dagje Amsterdam, het bericht over de brand op het antwoordapparaat afluisterde, had ik tegen beter weten in nog een beetje hoop dat het net als de vorige keer wat mee zou vallen, maar maandagmiddag bij het aanschouwen van de schade, moest ik de conclusie trekken dat het dit keer goed raak was geweest.
Vele vrijwilligers waren wekenlang in de weer geweest om het interieur van de kantine een fris aanzien te geven. Er was geschilderd, de bar was helemaal met hout bekleed en had hierdoor een heel ander aanzien gekregen, de gordijnen waren door rolgordijnen vervangen, de lampen waren vernieuwd, kortom de kantine had een veel jeugdiger uitstraling gekregen. De groep harde werkers waren trot op het resultaat en verheugden zich erop dat de leden het resultaat op de vergadering zouden zien. En wij als bestuur waren er trots op dat men, ondanks het lage budget wat wij hiervoor beschikbaar gesteld hadden, er in geslaagd was om zo'n mooi resultaat bereikt was. Werkgroep tevreden, bestuur tevreden en waarschijnlijk de leden ook tevreden. Maar dit feest ging niet door. We moesten uitwijken naar een zaal behorend bij een dichtbij gelegen zalencomplex.
Helaas, het gespreide bedje, zoals de nieuwe voorzitter de situatie van de tennisclub vooraf had ingeschat, blijkt door dit voorval toch wat minder glad en gestreken te zijn. Jammer voor hem, maar ik heb er alle vertrouwen in dat hij dit alles in goede banen weet te leiden. Het maakt mijn afscheid ietwat zuur. Ik had het liever vol verve anders overgedragen, maar het is niet anders. Mijn taak zit er op. Tijd om uit te rusten en tijd om even tijd voor mij zelf te nemen en in mijn vrije tijd even niets te moeten.
tien reacties
Jammer, dat je mooie afscheid zo getekend moest worden.
Maar jouw opvolger zal wel weer zorgen dat het goed komt.
Brandjes, zeker de aangestoken, zijn vervelende energievretende zaken. Als voorzitter kun je niet door iedereen lief en aardig gevonden worden, daar is de taak niet naar. Goed dat je wat meer rust creeert en het voorzitterschap hebt overgedragen.
Onbegrijpelijk weer wat degene bezig houdt die er lol in ziet brand te stichten! Zeker na zo’n opfrisbeurt, dat met veel inzet is gedaan, is dat een bittere pil…
Maar zo te horen heb jij de club met vriendelijke duidelijkheid geleid! Dus trots mag je er zeker op zijn!!!
veel plezier met al die rust in je vrije tijd!
grtzzz
brandstichting door vandalen of door een gek? er loopt veel gestoord volk rond en als het in de krant komt hebbe ze dubbel plezier. Je vraagt je af hoe die pyromaan in Veendam de dood van die brandweerman verwerkt. Waarschijnlijk met die nieuwe brand van vandaag. Smaak doet eten..
He, erg vervelend, die brand. Dat is hier ook wel eens voorgekomen, dat ze clubhuizen in de fik staken.
Vreselijk stom. Maar goed, dat wordt wel weer opgeknapt, zoals altijd.