THUISZORGMACHINE
Een goed geregelde organisatie loopt als een geoliede machine. Wanneer de machine perfect loopt, heeft elk radertje of tandwiel een functie en wordt op het juiste moment aangeraakt of in beweging gezet. De meest ingewikkelde apparaten werken volgens dit principe. Het mooie is dat vele onderdelen los van elkaar gemaakt worden, maar bij het in werking stellen van de machine werkt elk onderdeel en radertje zoals het gepland is en de machine loopt......
Helaas kent de in werking zetten van de thuiszorgmachine vele haperingen. Nu hoor ik u zeggen: maar de thuiszorg is mensenwerk! Ja, dat weet ik en voor de mensen die uiteindelijk het werk gaan uitvoeren heb ik niets dan lof. Maar de organisatie van dit alles? Breek me de bek niet open, want dat doe ik ongevraagd zelf wel.
Een goede week geleden vond men in het ziekenhuis dat vader wel weer zodanig was opgeknapt, dat een veel langer verblijf in het ziekenhuis niet meer als noodzakelijk gezien werd. In plaats van te wachten op een tijdelijk plekje ergens in een verzorgingshuis zou er meer thuiszorg ingezet worden. De verpleegkundige die vader onder haar hoede heeft zou dit in werking zetten. Vader zou niet eerder met ontslag gaan voordat alles geregeld is. En misschien is het goed als vader een alarmeringssysteem aanvraagt, maar dit moeten we via de huisarts zelf regelen. De verschillende raderen worden in werking gezet.
1. Het transferpunt in het ziekenhuis wordt gebeld.
2. Het transferpunt zoekt contact met het CIZ en dient het verzoek tot uitbreiding van de thuiszorg, te weten, dagelijks hulp bij het uit- en naar bed gaan, twee maal per dag een controlemoment en een uitbreiding van de huishoudelijke hulp van éénmaal per 14 dagen naar 1 maal per week. Hoe moeillijk kan zoiets zijn denk je dan.
3. Het CIZ zoekt contact met het Zorgkantoor, want uiteindelijk is dit gesubsidieerde hulp en dat zal toch wel ergens gefinancierd moeten worden.
4. Het Zorgkantoor zoekt contact met een thuiszorgorganisatie en legt daar de hulpvraag neer.
5. Uiteindelijk zal het CAK te zijner tijd een nota aan vader sturen voor het innen van de eigen bijdrage.
Maandag word ik door de verpleegkundige gebeld. Alles is geregeld en ik kan vader komen ophalen.
In de loop van de week blijkt dat heel veel mensen wel contact met elkaar hebben gehad, maar dat vader op geen enkele wijze een uitbreiding van de thuiszorg heeft gekregen. Omdat de thuiszorgorganisaties met elkaar moeten CONCURREREN zijn er twee organisaties operationeel. Mijn vader kreeg een maal in de veertien dagen huishoudelijk hulp van de ene thuiszorg organisatie en van de andere organisatie kreeg hij hulp bij het aantrekken van de elastieke kousen. Vader is ooit eens op het aanbod van die tweede thuiszorgorganisatie ingegaan want nieuwe cliënten werden gelokt met een gratis bootreisje....
Ik liet vader vorige week in zijn flat al achter met een gevoel van als dit maar goed komt. En het kwam niet goed en het is na een week nog steeds niet goed. Zelfs niet met de bemoeienis van P., die werkzaam is als zorgmanager bij een thuiszorgorganisatie, maar dan in een andere regio. Terwijl hij op de hoogte is van het hele ingewikkelde organisatorische netwerk, en ook de moeilijk te volgen brieven begrijpt en waaraan hij kan zien met welk onderdeel van het organisatieapparaat het nu weer wenselijk is om contact te zoeken, zijn we er na een week nog steeds niet in geslaagd om de uitbreiding van de thuiszorg daadwerkelijk geëffectueerd te krijgen. Helaas staat dit verhaal niet op zich zelf. Het komt steeds vaker voor en daarom besteed ik er op dit blog aandacht aan.
Een flink aantal mensen verdienen hun brood met het regelen van thuiszorg, daar is niets mee, maar het organisatieapparaat kent nogal wat haperingen en daardoor loopt het hier en daar gewoon vast. De medewerkers zullen heus hun best wel doen, maar het product, in dit geval de zorg, blijkt door de vele mankementen heel moeilijk leverbaar te zijn. Er komt een hele papierwinkel op gang, maar uiteindelijk komt er niemand om daadwerkelijk de noodzakelijke zorg te verlenen. En dat is toch wel een schrijnend resultaat.
negen reacties
Zo zie je dat het meeste geld verloren gaat in het geregel en het managen van de zorg. Degene die het uitvoert kan daar niets aan doen.
Je hebt helemaal gelijk. Ik ben thuiszorgmedewerker en dat sinds kort bij een organisatie die groeit. Vorig jaar heb ik een tijdje bij een organisatie gewerkt welke ging fuseren. Door de drukte wat die fusie met zich meebracht moest de communicatie uitgebreid worden naar een callcenter. Toevallig heb ik in de maanden september t/m november bij dat callcenter gewerkt en ook moest de intra -en extra murale zorg regelen. Maar dat is ontzettend moeilijk wanneer het logistiek niet overeenkomt met de uren van de werknemers. Je zit als callcentermedewerker niet in het thuiszorgwerk, dus eigenlijk heb je de feeling er niet mee. Dan komt het verloop van personeel er nog eens overheen. Gelukkig is het per 1 januari dit jaar zo geregeld dat thuishulpmedewerkers (voorheen alfahulpen) nu op contract werken. En dan met afdracht naar de belasting. Vorig jaar was er gewoon een netto uurloon, zonder vakantie-uren, zonder vakantiegeld en bij veel uren werken per maand een fikse belastingaanslag. Dus de belofte dat er hulp komt was moeilijk te garanderen. Nu moet je je aan een contract houden als thuishulpmedewerker, dus kan er meer zekerheid zijn die gegarandeerd kan worden.
Helaas houden ook thuiszorgorganisaties zich bezig met marktwerking, evenals ziekenhuizen. Schandalig maar waar en de client/patient is de dupe. Ik hoop dat jouw vader z.s.m. weet waar hij aan toe is en dat er hulp komt die blijft. En dat de vergoedingen uitbetaald worden of dat hij zekerheid krijgt m.b.t. het bedrag wat jouw vader eventueel zelf moet betalen. Vorig jaar vertelde een client mij dat ze al een jaar geen bericht had gekregen over wat zij moest gaan betalen. Ze had maandelijks geld achteruit gelegd voor het geval ze wel ineens een rekening zou ontvangen.
Teveel bureaucratie, marktwerking en winst maken het geheel niet echt bevordelijk voor diegenen die de zorg zo hard nodig hebben.
Het is niet voor niets dat er steeds harder geroepen wordt dat de wijkzuster weer terug moet komen. Toen werd er tenminste gehandeld en niet gepraat. Toen werd er niet zoveel vergaderd, maar werd zorg verleend. Ik hoop zo dat je vader heel snel de zorg krijgt die hij nodig heeft. Want niets is erger dan wanneer iemand verpietert en verslonst als hij/zij niet geholpen wordt als hij/zij dat nodig heeft.
Ik ben nog steeds dankbaar dat mijn vader steeds die zorg kreeg die hij nodig had.
Concurentie maakt alles kapot, dat zie je wel weer.
Je vader is gewoon een nummer waar ze wat aan kunnen verdienen.
Breek me de bek niet open.
Ik ken alle ins en outs van dat soort organisaties.
De hulpvrager is er altijd de dupe van. De uitvoerende medewerkers werken zich een slag in de rondte, maar organisatorisch..ppfff een grote puinbak.
Het wordt tijd dat al die lagen en schijven opgeheven worden. Iedereen een persoonsgebonden budget en zelf de nodige hulp inhuren, lijkt me een stuk eenvoudiger.
Hopelijk kot het snel goed met de hulp aan je vader!
groetjes,
Elmar
wat zou er gebeuren als dit zou plaatsvinden in een commercieel bedrijf…..???? Het zou er toch heel anders aan toe gaan…
zucht, wat een draak, zo’n organisatie.
Veel sterkte voor Pa in de tussentijd, met deze minimale zorg…
grtzz