IN GESPREK
Het schooljaar is officieel weer van start gegaan en dit maal met een heel bijzonder begin. Al meer dan twintig keer heb ik de opening van het nieuwe schooljaar mogen meemaken. Meestal probeert men er iets heel speciaals van te maken. Een aantal jaren geleden hebben we, ik maakte toen deel uit van de commissie levenssbeschouwing en cultuur, het jaar geopend met een bezinningswandeltocht. Vorig jaar was Hans van Breukelen uitgenodigd om een inspirerend verhaal te houden en dit jaar was er een hele dag uitgetrokken om het derde lustrum, dus 15 jaar roc (regionaal opleidings centrum) te vieren. Het moest een feest worden voor alle dertien honderd medewerkers die werkzaam zijn bij de diverse vestigingen. En een feest is het geweest. Niet voor alle dertienhonderd, want honderd procent opkomst wordt nooit gehaald, maar de meesten van de meer dan duizend aanwezigen hebben naar mijn inschatting genoten. Het weer was voortreffelijk en de organisatie was meer dan voortreffelijk. Van te voren was er middels programmaboekjes al duidelijk gemaakt dat een ieder een keuze kon maken uit het doen van verschillende activiteiten na de lunch door zich daarvoor in te schrijven. Er was een scala van mogelijkheden. Een kleine greep: zeilen, kano varen, sloepen bouwen, aquarelleren, salsadansen, schermen, fietsen, een wandeling maken, met de rondvaartboot, naar een museum, vliegeren, valkenieren. Ik pretendeer niet volledig te zijn, want er waren nog meer mogelijkheden. Voor mijzelf had ik de keuze gemaakt, àls ik naar het feest zou gaan, zou het vliegeren worden, hoewel het valkenieren mij ook erg leuk leek. Salsadansen of iets met varen, waar de meeste collega's voor kozen, past niet zo bij mij. Toen bleek dat er een collega voor het valkenieren koos, heb ik mij daar onmiddellijk bij aangesloten. En wat heb ik genoten. Er was eerst een hele goede uitleg over de roofvogels. Ik vond het al mooi dat ik er zoveel van zo dichtbij kon zien. Maar daar bleef het niet bij. We kregen een voorbereiding om even later zelf de vogels op de hand te kunnen hebben. Eerst dacht ik dat durf ik nooit, maar ik ben over mijn angst heen gestapt. Ik heb verschillende vogels op de hand mogen hebben. Het is echt een sschitterende ervaring. En nog weer later mochten de vogels op de hand landen. Ik vond het geweldig en ik werd per moment blijer dat ik wel naar de feestdag toe ben gegaan. O ja, ik heb tijdens de lunch, en later bij de barbecue heus die paar mensen wel gezien die ik liever niet meer tegen wil komen. Ik weet nu dat dit niet altijd te vermijden is, maar iemand tegenkomen betekent niet dat je er mee in gesprek moet gaan. Er waren heel veel mensen met wie ik wel weer eens lekker bijgepraat heb. De ervaring van gisteren benadrukt nog eens dat blijven stilstaan bij wat er gebeurd is, niet goed is. Nieuwe uitdagingen aangaan kan heel inspirerend zijn. Dat hebben die vogels mij gisteren weer eens duidelijk gemaakt. Ik heb zin in het komende schooljaar. (de foto's zijn met het mobieltje gemaakt, omdat ik het fototoestel vanuit mijn onzekerheid niet meegenomen had)
elf reacties
Je voelt je nu vrij, mede dankzij de vogels. Ik zou willen dat de vogels ook vrij konden zijn.
Gelukkig dat je op zo’n goede manier het nieuwe schooljaar ingaat. Hou dit gevoel vast. Krijg je een moeilijk moment, denk aan deze dag terug.
Genieten met die vogels. Goede keuze!
En over je angst heen en over het bang zijn voor de collega’s heen.
fijn dat je zo’n goede dag had! Je kunt met vertrouwen het nieuwe schooljaar in dus.
Wat leuk Hanscke! Het lijkt mij ook prachtig om deze mooie vogels zo van dichtbij te kunnen zien!
Fijn dat je zo’n goed gevoel aan deze dag hebt overgehouden!
groetjes,
Elmar
Teambuilding, noemen wij zo`n dag.
Bij ons is dat helaas verplicht, dus dan vind het meteen al niks meer aan.
Maar goed, er zijn ook mensen die het wel leuk vinden.
Nu maar hopen dat het schooljaar net zo zal slagen als deze dag!
Prachtige foto’s. Prachtig dier. Héél belangrijk die laatste zin. Je hebt de laatste ‘hindernis’ genomen. Proficiat.