LOPEN ALS
Het gips is er af, maar om nu te zeggen dat ik weer kan lopen als een kievit? Nou nee, nog niet, maar dat zal vast wel weer komen. Morgen wat in huis rondscharrelen, zaterdag wat om het huis heen en zondag een klein ommetje. Zo mag ik het elke dag wat uitbreiden, met als toetje mijn dagelijkse rondje van vier kilometer, àls de pijn tenminste niet terugkeert.
Van de gipsjuffrouw hoorde ik dat er in mijn status artritis staat te lezen. Zo weet ik eindelijk waar mijn "kwaal" onder geboekt is. Natuurlijk heb ik, voor ik per taxi naar een teambijeenkomst zou gaan, even gegoogeld. Het lijkt erop dat de behandeling op deze kwaal gericht is geweest. Alleen bij het zo snel mogelijk de oorzaak bestrijden met medicijnen heb ik zo mijn twijfels, alhoewel, vanaf half februari heb ik ontstekingsremmers geslikt, de diagnose was dan misschien niet snel gesteld, maar de medicatie was op voorhand juist en wel heel erg langdurig.....
Wie weet hebben deze medicijnen in combinatie met maagbeschermingstabletten ook wel een gunstige uitwerking op mijn darmklachten gehad. Het kan namelijk heel goed zijn dat de voetklachten een voortvloeisel is geweest van een infectie elders in het lichaam. Dan zou het een reactieve artritis hebben kunnen zijn. Dit is een steriele ontsteking (en hoewel de arts weinig heeft uitgelegd, heeft hij ooit deze term wel laten vallen) met als gevolg beschadiging van het kraakbeen. Kraakbeen geneest slecht omdat er geen bloedvaten in lopen. Dit verklaart ook de lange tijd van rust die voorgeschreven is.
Hoe het ook zij, ik hoop dat ik genezen ben en dat ik voorlopig verschoond blijf van allerlei klachten en kwaaltjes. Ik heb mij altijd mogen verheugen in een goede gezondheid en ik hoop dat nu weer bereikt te hebben. Er is één verschil, ik ben wel gaan beseffen hoeveel het waard is om een goede gezondheid te hebben. Heel veel dus en wellicht ga ik in de toekomst iets zorgvuldiger met mijn lijf en leden om. Als het goed is, kom ik voorlopig niet meer op dit onderwerp terug. Maandag pak ik de draad van het gewone leven weer op. En dit keer zonder pijn zo mag ik hopen.
acht reacties
Soms moet er iets gebeuren waardoor je met je neus op de feiten wordt gedrukt… hopelijk kun je nog heel lang genieten van een goede gezondheid!
Heerlijk dat je nu eindelijk van het gips verlost bent! 
Rustig het lopen weer opbouwen, en hopelijk heb je dan geen centje pijn meer!
groetjes,
Elmar
Eigenlijk moeten ze gips door de mensen zelf laten betalen, en erg duur maken.
Want mensen die niet stemmen vinden ALLES wel best.