SONGFESTIVAL
Ik beken: ik ben songfestival fan. Al jaren! Al vanaf 1963. Grethe & Jörgen Ingmann uit Denemarken (zie foto) waren in dat jaar de winnaars met het liedje Dansevise. Ik heb het toen alleen maar zijdelings gehoord op de radio, maar ik weet nog dat ik met mijn zondagmiddagvriendinnetje Magda (in die tijd had je gewone schoolvriendinnetjes en een speciaal vriendinnetje voor de zondagmiddag) telkens weer die voor ons zo vreemde Deense klanken nadeden. We lagen samen in een deuk. We lachten in die tijd heel wat af; we waren twaalf en zo heel langzamerhand gingen we de puberteit in. Dat tijdstip lag toen nog iets later dan nu en begon bij vele meisjes met voor de omstanders tot vervelens toe onbedaarlijke lachbuien. Gezien heb ik het toen niet, want we hadden toen nog geen tv. De reikwijdte van zo'n songfestival ging ook nog wat aan mij voorbij
Dat was het jaar daarop anders. Wij hadden inmiddels tv gekregen en het was prachtig om life mee te maken hoe de zestienjarige Giglio Cinquetti won. Een meisje dat maar een paar jaar ouder was dan ik. Omdat lang nog niet iedereen televisie had, waren een tante en een oom bij ons op visite. De meningen waren verdeeld. De één vond het "kind" nog veel te jong, een ander vond het een schatje en ik weet nog dat mijn vader haar ook nog maar een kind vond, zeker vergeleken bij zijn verheerlijking van die in zijn ogen zo wonder mooie vrouw: Teddy Scholten. Veel later ben ik pas gaan zien dat mijn moeder ook wel iets weg had van deze vrouw.
Ik sla Poupeé de cire Poupeé de son van France Gall en Udo Jürgens even over om dan bij Sandy Shaw op haar blote voeten aan te komen. Dat songfestival heb ik met de hele meidengroep van onze klas gezien, omdat we toen een verjaardag van één van ons vierden.
Later, toen dochterlief in de leeftijd was van twaalf jaar en wat ouder, vond ik het ook heel gezellig om met haar te kijken. Daarna is het meer een te hooi en te gras kijken geworden, hoewel dat als ik op zaterdagavond verhinderd was, door de week het spektakel wel altijd bleef volgen. Ook dit jaar zal ik op zaterdagavond wegens een afspraak met vrienden niet in de gelegenheid zijn om te kijken. Het opnemen helpt niet. Dit is nu net zo'n spektakel wat je als tv-live moet volgen. Een dag later in je eentje gaan kijken terwijl de uitslag al lang bekend is, is gewoon niet leuk zo is mijn ervaring.
Daarom vind ik het helemaal top dat er twee voorrondes zijn. Van de eerste avond heb ik zitten smullen en ik kijk al uit naar de volgende. Ik vind het een prima oplossing. zo kom ik tenminste ook aan mijn trekken. En ieder jaar is er wel weer wat. Nu dat gedoe met die demonstratie. Het hoort er gewoon bij. Zelfs op politiek gaat men zich er nu mee bemoeien. Ik mag dat wel, zo één keer per jaar. Ik zie dat hele songfestivalgedoe als een lekker sausje over de gewone dagelijkse beslommeringen. Iedereen maakt zich druk om niets. Nu zal ik heus reacties krijgen van: Het laat mij koud, dus het heeft lang niet de interesse van iedereen, neehee, weet ik. Maar laat mij nou, ik vind het nu eenmaal wel leuk om een klein beetje van dat saamhorigheidsgevoel te hebben. Het kan echt geen kwaad. Er zijn ergere dingen.
Voor de lezer die zich ook even wil onderdompelen in het songfestivalgedoe geef ik hier de volgende link. http://songfestival.web-log.nl/songfestival/2004/10/50_jaar_songfes_28.html (morgen bewerk ik deze link wel even tot één woord)
dertien reacties
Sja, ieder zijn meug zeg ik dan maar. Ik heb er niks mee. Ik ben Europafan, ik heb zelfs een EU vlag, maar dit aspect van Europa spreekt mij totaal niet aan. Ik heb niet gekeken en zal zaterdag ook niet kijken. En wie denkt de wereld te kunnen veranderen door als volstrekt kansloze deelnemer te dreigen niet op te treden als een demonstratie in een land dat nooit echte democratie heeft gekend niet helemaal verloopt zoals hij dat wenst, heeft een gebrek aan realiteitszin. Of misschien is het wel een gemakkelijk excuus om onder de vernedering van de op tig na laatste plaats uit te komen. Nah, laat deze beker maar aan mij voorbijgaan.
Soms kan ik er ook echt voor gaan zitten.
Dinsdag niet, maar dat komt nog wel. En vanaf de zijlijn is er ook veel te volgen. Mag het spektakel ook wel.
Veel kijkgenot Hanscke.
Ik ben een paar jaar geleden afgehaakt en zal dus ook dit jaar de beschamende bijdrage van Nederland mogen missen.
Het songfestival en ik zijn een siamese tweeling. Als het half kan, kijk ik helemaal. Afspraken worden er zelfs voor afgezegd.
Op die éne keer na, in 1979. Die avond werd ik namelijk door mijn huidige man gevraagd of ik verkering met hem wilde…
Hallelujah!
hihi, nou ik deel je passie niet maar je relaas over vroeger en de sferen herken ik wel en dat vond ik leuk te lezen.
Aan mij is het niet besteed, en nu helemaal niet: het is een Oostblok-feestje geworden. Rare liedjes, rare verkleedpartijen, vreemde acts, nee, voor mij hoeft het niet. Maar geniet jij er vooral van! Amuseer je!
Vroeger zat ik met blocknote op schoot, cijfers te geven.
Nu volg ik het nog maar zijdelings.
Het toeval wil dat ook ik gisteren een blogje over het songfestival heb geschreven, met een aantal fimpjes erbij uit (betere?) tijden.
Natuurlijk hoop ik dat onze Toppers vanavond goed scoren!
groetjes,
Elmar
Vroeger zat ik ook voor de buis. Maar de laatste jaren door dat gedoe met al die Oost-Europese landen vind ik er niet zo veel meer aan. Gisteravond stond de tv aan en was ik ondertussen bezig met andere dingen. Ik heb er geen spijt van dat ik niet echt gekeken heb. Een aanfluiting. Jammer voor onze mannen.
Ik plaatste een reactie, maar het werd gezien als spam. Ik mail je mijn reactie wel Zodat je hem evt kunt plaatsen.
Vroeger keek ik ook. Ik denk dat ik de eerste keer Teddy Scholten zag winnen. Alle namen die je hierboven noemt, heb ik voorbij zien komen. Toen was het nog leuk.
Ooit haakte ik af, toen de liedjes steeds minder interessant werden, toen het aantal deelnemers zo groot werd dat alles één grote massa werd, teveel, te vlak, te veel vriendjespolitiek. Hoe lang zal dat geleden zijn? Twintig jaar, nog langer? Ik heb geen idee, dus ik zoek het even op.
O jee, het is veel langer. Na 1976 weet ik niets meer van wat ik op de Wikipedia-lijst van nederlandse deelnemers zie staan. Die heb ik allemaal niet meer gezien. Ook deze week kijk ik niet, het zou een straf zijn.
Dit is dus zo’n verwachte reactie. Gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde. Dat zou zo saai zijn.
Dompel je gerust onder in het festival gedoe. Geniet ervan!