VREEMD SCHOEISEL
Het leven komt zoals het zich voordoet, je hebt het er maar mee te doen, ook als alles niet naar wens gaat. Enigszins geplaagd door een paar kwalen tegelijk doe ik mijn uiterste best om er toch iets van te maken. We kunnen niet met kleindochter Nina samen haar verjaardag vieren, maar we kunnen wel zorgen dat het meiske cadeautjes van ons krijgt. Dat bracht ons gisteren naar Amsterdam, want haar vader is van plan de verre reis naar Nina te gaan maken. We hebben de dag in tweeën gedeeld. In de vroege middag hebben P. en ik heerlijk in de hoofdstad rond gewandeld, de onwillige voet negerend. Ieder keer zeggen we tegen elkaar, dat we dat eens vaker moeten doen, maar het komt er bijna nooit van. Al lopend in de Kalverstraat komt het ons wel eens voor, dat we wat van de wereld vervreemden. Crocs? ik heb ze amper nog gezien. Vorig jaar hier en daar en nu ik naar het zwembad ga zie ik ze daar ook. Vorige week heb ik nog gezegd dat ik ze foeilelijk vond. En nu? Een hele etalage volgestapeld met hele vrolijk gekleurde crocs. Ik werd er compleet vrolijk van èn ik besloot om toch een paar van die dingen aan te schaffen. Ook al weet ik dat het hoogtepunt al voorbij is en dat het door dreigende faillisementen wel helemaal snel gebeurd zal zijn met dat vreemde schoeisel. Vandaag had ik ze in vol ornaat in het zwembad willen dragen, maar vannacht werd ik op een vreselijke manier geplaagd door mijn darmen. Vorige week had ik ook al zo'n aanval. Toen had ik de verklaring van een per ongeluk doorgeslikte pit, nu gooi ik het maar op de olijfolie die het restaurant in haar gerechten had verwerkt en waar wij met zoonlief heel gezellig een vorkje hebben geprikt. Ooit had ik de slogan dat je maar één ding tegelijk kon hebben, want er kan altijd maar één pijn of ongemak de boventoon voeren. Ik blijf bij die slogan, maar ik ervaar nu dat het ongemak van twee kwalen elkaar ook heel goed kunnen afwisselen. Het belemmert mij in ieder geval in mijn sportieve bezigheden. Maar met mijn vrolijk gekleurde crocs hoop ik binnenkort toch een iets vrolijker kant op te kunnen gaan. Ik heb mij in ieder geval door al die kleuren laten inspireren. Dat kan nooit verkeerd zijn.
veertien reacties
Ik zou me er ook niet door laten weerhouden of ze wel of niet in zijn, maar met Crocs zou ik nog niet dood gevonden willen worden
Voor mij geen crocs, maar ze zijn inderdaad wel heel vrolijk van kleur!
Hopelijk kun je jouw crocs snel ingebruiknemen in het zwembad!
groetjes,
Elmar
Kwalen gooien roet in het eten als regen in de zomer.
Crocs ken ik alleen van horen zeggen, en daar laat ik het ook maar bij.
Ik hoop dat je ze snel kan dragen.
Ik vind ze ook foeilelijk behalve voor kinderen, dan vind ik het wel weer grappig en fleurig. Fran heeft rode versleten en heeft nu een paar groene. Hij loopt er heel graag op.
Mijn Crocs zijn mijn beste vrienden. Ik draag ze alleen in huis, in plaats van sloffen, maar ik zou ze werkelijk niet meer willen missen.
Omdat ze inderdaad dreigen te verdwijen, ga ik binnenkort nog een extra paar halen, want ik wil er tot op mijn dood op lopen.
Veel plezier met de jouwe.
zo geisoleerd leef jij toch niet? Alle leerlingen dan, droegen die ze ook niet? Nou ja, beter laat dan nooit en als je er maar goed op kunt lopen.
Ik vind ze in huis en tuin ideaal!
Ze lopen zacht en lekker, en als er veel modder onder zit (we wonen op kleigrond van de weilanden vroeger) spoel je ze zo onder de kraan af.
In de kast ligt een paar voor mij, als ik werk in de tuin of naar de Uithof ga; heerlijk 
Ze lopen heerlijk. Tenminste, mijn slippers die ik ervan heb en waar ik al de hele zomer binnen en buiten en de hele winter binnen op loop.
doe mij maar een “croc” monsieur…….