HOW TIME FLIES
Het is al weer drie jaar geleden dat ik deze foto plaatste. How time flies.....In plaats van 7 maart was het toen 25 maart dat ik viooltjes kocht en de eerste potten voor het voorjaar klaar maakte. Het is nog wat vroeg in de tijd, maar ik heb er deze hele week al naar uitgezien om in ieder geval dit klusje te klaren. Alles zat mee. De lucht was eindelijk blauw, vandaag werd ook het noorden eens getrakteerd op een zonnetje en ook de pijn aan mijn voet viel vandaag wat mee. Na de viooltjes gekocht en vervolgens in de twee potten geplant te hebben kon ik in de tuin enigszins uit de voeten. Veel werk heb ik geknield gedaan. Ik heb al heel lang een een soort "plankje" van hard schuimrubber wat ik bij het op de knieën werken gebruik, zodat ik mijn knieën niet te veel met de nattigheid en de kou van de grond belast. Ik heb echt kunnen genieten van het werken in de tuin. Het is net of ik (het ik moet wij zijn, want P. en ik hebben heerlijk samen aangeklooid) de tuin wakker ga maken omdat het voorjaar er aan komt. Ik ruim de dorre bladeren weg, ik verwijder het vele mos, ik kort afgestorven planten in en zo gaande weg lijkt het net of de tuin stukje bij beetje ontwaakt. Ondertussen doen de vogels ook al een beetje mee en het vervult mij met vreugde als ik stemmetjes van spelende kinderen hoor. Ondertussen heb ik zo mijn gedachten. Ik denk aan de foto bovenaan het blogje waarvan ik dacht dat ik die twee jaar geleden genomen had maar wat dus al weer drie jaar blijkt te zijn. Zou ik in die tijd ook nog veranderd zijn, zo vraag ik mij af. Zou ik mij wat meer ontwikkeld hebben en zou ik ook wat bijgeleerd hebben over het leven? Er zijn in die tijd best wel heel veel dingen gebeurd, maar of ik daar nu echt wijzer van geworden ben? Ik weet het niet. Maar wat ik wel weet, is dat ik weer net zo veel zin in het voorjaar heb als voorgaande jaren Dat is een ding wat zeker is. Ook weet ik zeker dat ik er wat trucjes en vaardigheidjes heb bijgeleerd. Zo had ik geleerd om linkjes te plaatsen om u te verwijzen naar het weblog waar de foto ook te zien is waarmee dit weblog begint, maar helaas, die kennis is wat weggezakt. Dat doe ik dus even niet. Maar ik heb nog niet zo lang geleden geleerd om foto's te plaatsen die aangeklikt kunnen worden zodat ze groter worden. Probeert u het maar.
tien reacties
Het wordt vast een hele mooie tuin!
En ook een schitterend voorjaar en een mooie zomer.
Hoop ik.
Dat hoop ik elk jaar.
Afwachten, en vooral genieten maar!
Naar mate een mens ouder wordt is het belangrijker om het geleerde te relativeren en te kijken wat je er mee doet.
De tijd draait door en jij draait mee. De tijd is nooit hetzelfde en dat ben jij ook niet. Dus ben je zeker veranderd in 3 jaar tijd. Gelukkig maar. Want stilstand is achteruitgang. De ene keer zul je veel leren, de andere wat minder. Maar nooit ben je die je vroeger was.
Ja, in die jaren heeft de tijd niet stil gestaan en jij ook niet, en heb je ook zeker meer aan levenswijsheid vergaart.
Fijne zondag, meis en geniet van de mooie tuin.
wauw hanscke wat een mooie tuin. Ik kan me voorstellen dat je die wilt ontwaken. Ik en wij hebben niet zulke groene vingers maar gelukkig ook niet zo’n grote tuin. Ik krijg wel zin om ook viooltjes te gaan plaatsen 
Gelukkig komt bij ons de rust nu ook weer een beetje terug. Nog een paar feestjes deze maand, en dan eindelijk in het gewone ritme. Meestal is dat na januari al het geval, maar deze keer houdt de chaos aan tot eind maart.
Die tuin van je is er klaar voor. Je hebt je beste beentje voorgezet, met of zonder zere voet. Heerlijk, al die beloftes die nu nog in de grond zitten maar waarvan je weet dat ze zich zullen openbaren.
Ik wens je nu alvast veel bloemengenot toe.
Zo te zien ziet je tuin er erg netjes uit Hanscke.
Heerlijk he om weer de tuin in te kunnen?!
Je hebt trouwens vast veel meer geleerd over het leven dan je denkt Hanscke, een mens pikt ongemerkt veel meer op dan hij beseft!
groetjes en nog een fijn weekend!
Elmar