GESLAAGD
Sinterklaas vieren brengt veel drukte met zich mee, maar ik heb er echt volop van genoten dat ik dit jaar aan alle kanten mee mocht doen. Het feest zou in Den Haag plaats vinden en als suggestie was gedaan om een schoolbord te geven. En dan het liefts één tegen een wand. De maten werden keurig doorgegeven. Omapiet heeft vorige week het bord laten zagen, en het die zaterdag in de witte grondverf gezet
en in de week daaropvolgend is het twee keer met schoolbordverf zwart gemaakt. Het resultaat was verbluffend en het paste uitstekend. Maar, nadat vorige week op zaterdag het schoolbord in de steigers was gezet en er wat andere cadeautjes gekocht waren, moesten er ook cadeautjes voor Nina ingepakt worden, want opeens was er een telefoontje dat zij die zondag zou komen. Voor haar waren er mooie grote houten kralen, want op deze leeftijd is 10 maanden verschil nog veel. 
We hebben samen een hele fijne dag gehad, maar op de één of andere manier heb ik èn Nina èn de kralen èn de andere cadeautjes niet op een foto staan. Het uitpakfeest van Nina ging die zondag heel geleidelijk. Als er een pakje was uitgepakt werd er eerst heel lang meegespeeld voordat er nieuw pakje geopend werd. Maar het was ook een heel andere situatie dan gisteravond, want er waren alleen maar pakjes voor haar waardoor het een heel ander soort sinterklaasfeest was. 
Ik vond het geweldig om dit feest ook met haar te beleven. In de afgelopen week moest ik ook nog op pakjesjacht voor dochterlief, twee surprises maken voor twee leerlingen, ook op school zou het feest gevierd worden. Omdat er een nieuwe leerling in mijn groep zou komen, viel ik in de prijzen om een extra surprise te mogen maken. En toen, op het allerlaatste moment, bedacht ik ook nog dat Rixte krijtjes en een schoolbordwisser bij het schoolbord moest hebben. 
Uiteindelijk is het heerlijke avondje ook een heel gezellig avondje geworden. En toen alles was uitgepakt was het eindelijk zover dat Rixte kon gaan spelen. Ze had als eerste de doos kralen uit de zak van Sinterklaas gepakt en ze wilde er net als Nina direct mee aan de slag. 
Dat konden we haar gelukkig uit het hoofd praten, maar toen alle cadeautjes waren uitgepakt en opa het schoolbord op de juiste plek ging hangen, kon Rixte eindelijk aan haar klus beginnen, kralen rijgen. Het is een armband voor oma geworden en ik was er erg blij mee. Met een heel voldaan gevoel ben ik vannacht doodmoe mijn bed ingerold. Moe, maar wel voldaan!
klinkt als een druk maar heel warm en gezellig Sinterklaasfeest! grtz