OPNIEUW
Er zijn en aantal zaken die mij momenteel bezighouden. Een aantal? Nogal veel dus. Ik ga ze nu niet noemen. Misschien dat ze deze week om de beurt aan bod komen. Vandaag volsta ik met de afronding van het verhaal over de koolmezen. Nou ja, afronding of een doorstart? Wie het weet mag het zeggen. Vorige week zondag dachten wij dat het moment was aangebroken dat de kleine vogeltjes gingen uitvliegen. Toen het maandag heel rustig bleef rond het koolmezenverblijf dachten wij dat dit tijdens onze afwezigheid op de zondagmiddag en avond plaats had gevonden. Wel vonden we het vreemd dat er zo af en toe nog een koolmees naar binnenging en bij het naar buiten komen iets mee leek te nemen. En het het viel ons op dat er iedere dag een koolmees op dezelfde tijd naar binnen gaat en dan wel twintig minuten daar binnen blijft. Gistermiddag besloot P. maar eens een kijkje in het koolmezenhuisje te nemen.
zeven reacties
Wat een pril geluk daar in dat kleine hokje. Nu maar hopen dat er meesjes uitkomen. En de kaakchirurg zal wel loslopen Hanscke. Een klap met de hamer en je merkt nergens wat van
)
ooooh het koolmezenhuisje in mijn tuin is ook stil geworden. Ze zijn allen uit gevlogen. Een tweede leg heeft zich bij mijn weten nog niet voorgedaan.
Sterkte morgen!
Hier fladderen vader en moeder mees rond met drie kleintjes. Waarschijnlijk is de rest van het gezin inmiddels opgepeuzeld door de horde katten die hier rondlopen.
Maar deze drie houden nu al dagen stand, en het is werkelijk een prachtig gezicht.
Het is een bekend fenomeen dat volgens soms twee of zelfs drie nesten per jaar verwerken.
Zo zijn sommige volgels, ze zijn nooit klaar.