PRADA
Ik heb ruim twee weken geprobeerd om het boek: De duivel draagt Prada" uit te lezen, maar bij bladzijde 144 heb ik besloten af te haken. Op zich is dat merkwaardig, want, of ik besluit na zo'n dertig blazijden dat ik het boek niet verder lees, of, en zeker als ik al op de helft ben, besluit ik, het boek dan toch maar tot het einde toe uit te lezen.
Met dit boek lukt me dat absoluut niet. Ik vind de personages volstrekt ongeloofwaardig terwijl het een soort realityroman wil zijn. Een jonge journaliste begint haar carriere bij een vooraanstaand modetijdschrift en de hoofdredactrice is een draak van een mens. Ik heb wel eens boeken gelezen waarvan één of andere hoofdzuster of een directrice op een dergelijke drakerige manier beschreven werd, maar dat is dan uit een lang vervlogen tijd. Zelfs al van ver voor de tijd dat ik zelf nog leerlingverpleegkundige was. Ik kan mij niet herinneren, dat ik mij ooit zo heb moeten laten koeionneren, want dan had ik nooit mijn Staatsdiploma Zieknverpleging B (lees psychiatrisch verpleegkundige) gehaald
Ik kan mij dan ook niet voorstellen dat mensen zich zo door hun meerdere laten behandelen. Ook niet in de modewereld. De schrijfster wil mij laten geloven dat iedereen bijna in de houding springt als dat mens op kantoor verschijnt. Ook is men bijna verplicht om 24 uur per dag alle dagen van de week beschikbaar en inzetbaar te zijn, ook voor de meest onnozele opdrachten. De tweede helft van het boek heb ik met zeven mijls laarzenstappen genomen. Ik weet nu dat het jonge journalistje na een goed jaar er toch de brui aan geeft. En....Ik ben te weten gekomen dat Prada een merknaam schijnt te zijn. Ik had er nog nooit van gehoord.
Ik heb van verschillende kanten het advies gekregen niet meer zo streng voor mijzelf te zijn, dus ik heb het boek dicht geslagen met een gevoel van: Ik heb het uit! Wat zoveel wil zeggen dat ik het daarmee zonder schroom, ook al heb ik de tweede helft maar vluchtig bekeken, op de lijst van gelezen boeken kan plaatsen. Aldus geschiedde.
zeven reacties
haha ik heb hem wel uitgelezen maar hem nooit beschouwd als reality. Stond dat er echt? Ik zie het meer als een boekje die in de rij van Bridget Jones etc past, wel grappig maar neit zoveel om he lijf. Heerlijk voor in de vakantie.
Ik lees amper meer door concentratieproblemen. Mijn gewoonte was indertijd wel een boek uit te lezen waarin ik begonnen was, hoezeer het me ook verveelde of tegenstond.
Ik heb de film gezien, veel sneller, en ik heb geen enkele behoefte het boek te lezen. Wel moet je bedenken dat het zich afspeelt in Amerika waar men anders met werknemers omgaat en de werkethiek en de hierachische verhoudingen anders liggen (niet per definitie beter).
Grappig, dat had ik met dat boek ook. Ik ben er met sprongen doorheen gevlogen 
http://www.boekenwurm-en-pleeg.nl/pivot/..
Ik heb een paar jaar geleden voor mezelf besloten dat ik niet meer alles uit hoefde te lezen, daarvoor deed ik het plichtsgetrouw, al vond ik er weinig aan….Uiteindelijk duurde het natuurlijk eindeloos voor het uit was en was allang in een ander begonnen. Het geeft rust dat het niet meer MOET…grin
Ik heb dit boek niet gelezen, wel de film gezien met Merryl Streep in de hoofdrol als de vreselijke heks. Vond het een overdreven maar ook wel grappige film….misschien makkelijker te pruimen dan het boek….
grtz!