KUNST(JE)
Het begin is er. En laat ik bij het eind beginnen: we, de afdelingsdirecteur, ik noem hem gemakshalve maar even Gijs, en ik hebben beiden aan het eind van het gesprek de woorden uitgesproken redelijk tevreden de bijeenkomst te verlaten.
Het begin was best spannend. Gijs wilde volgens mij starten vanuit de visie: grote stappen gauw thuis, maar daar had ik geen trek in. Ik ben dan ook begonnen met duidelijk te maken dat ik het niet met de gehanteerde term reïntergreren eens was. Voordat we daar over konden hakketakken greep de mediator in, daar is ze tenslotte ook voor en ze leidde het gesprek verder in goede banen.
Natuurlijk is het hele verloop niet aan de orde geweest, maar ik heb toch de gelegenheid gehad om een paar zaken op tafel te leggen en ik ben gehoord! En dat alleen al geeft een gevoel van rechtvaardigheid. Als er dan ook nog in een paar zaken min of meer iets toegegeven wordt dat niet alles naar behoren is verlopen dan komt er ruimte om op een zakelijke manier naar de toekomst te kijken.
Ook op dit gedeelte van het gesprek had ik mij goed vooorbereid. Via http://www.wetpoortwachter.nu/ kwam ik bij http://www.leren.nl terecht waar ik mij toen, in de dagen hieraan voorafgaand maar voorzien heb van een opfriscursus: professionele vaardigheden: onderhandelen. Echt veel nieuwe dingen heb ik daar niet gelezen, maar toch is het wel handig om nog eens even naar de voorwaarden en de valkuilen te kijken.
Het eerste aanbod van Gijs en datgene wat ik als wens heb kwamen niet direct met elkaar overeen. Ik wil graag een groot deel van mijn coördinerende taak terug. De reorganisatie die onlangs is toegepast, schijnt opnieuw op de helling te staan. Men wil daar niet mee wachten tot de zomervakantie zoals het plan eerst was, zo werd ik bijgepraat. Gijs zal in de komende dagen gaan bezien welke mogelijkheden er hierdoor voor mij mogelijk zullen zijn. Mijn wens is in ieder geval duidelijk neergelegd.
Op de vraag of ik de lessen weer zou kunnen hervatten heb ik ja gezegd maar met een mits. Daar ik niet zo heel veel lessen geef wil ik eerst in grote lijnen weten wat mijn overige taken gaan worden. Dat heb ik nodig om mij een beetje goed te voelen wat ik als basis nodig heb om les te kunnen geven. Les geven is namelijk geen kunstje wat je zomaar uit je mouw schudt. Les geven is een kunde wat je met heel je inzet moet kunnen doen. Pas dan ben je geloofwaardig, heb je wat te vertellen en kun je wat betekenen voor de leerling.
Midden volgende week is er een vervolg op dit gesprek. Met enig optimisme schrijf ik nu: er gloort wat licht aan de horizon.
veertien reacties
Toen ik wet van poortwachter zag staan, kreeg ik en kronkel in mijn maag. Bij mij is het toendertijd gehaal fout gegaan.. Suc6!
Er komt beweging in de zaak. “De andere kant” geeft dus (zij het schoorvoetend) toe dat er fouten zijn gemaakt. Als dit begrip er is, wordt een gesprek al een stuk gemakkelijker. Je bent dan niet meer de underdog, maar kunt mee onderhandelen over de toekomst. Ik hoop van ganser harte dat je geen gebruik hoeft te maken van de wet poortwachter.
Fijn dat je er naar alle waarschijnlijkheid zo goed uit kunt komen en dat je de wet poortwachter niet nodig hebt. Ben benieuwd wat er uiteindelijk uit komt rollen voor je. Heel veel succes!
Je toon is positief naar de toekomst toe. Ik hoop zo dat er een oplossing gevonden gaat worden waar jij je helemaal in kan vinden.
Praten is pure noodzaak en doet wonderen.
Zolang je alles kan zeggen en alles gehoord wordt, is er een oplossing mogelijk.
En die is in zicht.
harstikke fijn Hanscke, klinkt als een doorbraak. Mooi dat er gepraat wordt, dat je je wens op tafel hebt kunnen leggen en dat je gehoord bent. Nu het vervolg nog… Ik ben benieuwd.
Succes voor volgende week…
Het klinkt goed, naar elkaar luisteren is een goed begin van een beter vervolg. Hopelijk pakt het goed voor je uit. Succes en sterkte. Het brengt vast de nodige zenuwen en nare buikgevoelens met zich mee.
Gelukkig Hanscke!
Ja, al die nieuwe wetten hebben zijn voors en tegens; wij struikelen er op dit moment ook aardig overheen.
Hoop dat het optimisme kan blijven.
Sterkte!
Dat ziet er inderdaad gematigd postief uit Hanscke.
En mooi omschreven lesgeven is geen kunstje maar een kunde.. ik kan dat alleen maar beamen!!!!