GOED INITIATIEF
Het lezen van "De gelukkige klas" heeft mij in deze wat triestige tijd enige gelukkige momenten doen beleven. Toen ik las dat meester Staal in een jaarprogramma zuinig aan moest doen met het aantal leesboekjes waaruit om de beurt hardop gelezen werd, zat ik opeens zelf weer in de derde of vierde klas. Nog drie bladzijden, dan was het boek uit en dan zou ik eindelijk weten hoe het verder zou gaan met Jaap en Gerdientje, want natuurlijk had ik het boekje al lang uit. Als de meester, of juf, dat weet ik niet meer, niet keek las ik stiekem even vooruit....Op de gok dat je niet plotseling een beurt kreeg, want dan wist je niet waar je was. Het standje of het strafwerk wat je dan kreeg was niet leuk. Groot was mijn teleurstelling toen we een week later weer van voren af aan uit hetzelfde boekje moesten lezen.
Ook kwam ik de uitdrukking "dak op het huis" tegen. Een uitdrukking die bij mij thuis gebruikt werd als vader of moeder elkaar lieten weten iets te willen vertellen wat niet voor mijn broer of mij bestemd was.
Verder vond ik het heel mooi om te lezen, en voor mij nog heel herkenbaar, hoe er verschil gemaakt werd in aanspreektitels bij jongens of meisjes. Het was heel gewoon om jongens bij de achternaam te noemen. Bij meisjes werd dit nooit gedaan. Meisjes werden met de voornaam aangesproken, of ze werden aangeduid als dat kind van.... en dan de achternaam. meestal was er dan sprake van een negatieve lading. Jongens konden ook nog aangeduid worden als: die jongen van Meyer.
En ja, dan die inspecteur. De controle leek op het belachelijke af uitgevoerd te worden en de onderwijzers waren min of meer bang voor mijnheer de inspecteur. Ook nu lijkt het wat ridicuul, maar ik ben blij dat de huidige inspectie tegenwoordig ook weer onverwachte controles houdt. Op die manier zijn scholen, ja ook de mijne, er weer veel meer op gebrand om lesuitval te voorkomen. De 850 urennorm (MBOnorm) moet namelijk aantoonbaar gehaald worden. Ouderwets wordt weer nieuwerwets. En voor wie het boek nog niet gelezen heeft: wel doen, ik vind het een aanrader. Ik verheug me nu al op het boek van volgend jaar, want ik vind het een goed initiatief.
zeven reacties
Fijn dat je de grauwe wereld om je heen even van je af hebt kunnen schudden. Zelf lees ik geen boeken meer (kan me niet concentreren door hoofdpijn). Dat is jammer, want dan had ik dit boek ook vast en zeker gelezen. Een hartstikke goed initiatief van de bibliotheken.
Ook ik las altijd stiekum verder omdat ik me dood ergerde aan de hakkelende kinderen die met het vingertje bij de regels tergend langzaam vooruitkwamen…
Het is een prima initiatief. Ik heb het boek met plezier herlezen.
Met inspecteurs heb ik heel uiteenlopende ervaringen gehad, van hooglopende (en machteloze, want ja, het was toch mijnhéér de inspecteur) ruzie tot prettige en opbouwende samenwerking.
In de derde klas hadden we een leraar die iedere dag een stukje voorlas uit de Witte van Ernzt Claes. Tenminste als het rustig was geweest…
en geloof me, dat was echt het rustigste jaar van de lagere school.