BAPOREGELING
Vandaag ben ik een heel klein beetje blij met het ouder worden, maar meestal houd ik er niet zo van om het daar over te hebben. Het vooruitblikken naar het eind van mijn leven boeit mij niet zo. Toen ik dertig werd dacht ik, zo ik heb nog een heel leven voor mij. Ik heb nog maar één derde gehad. Dit denken bleef ik volhouden tot mijn drieëndertigste, maar het moment kwam dat ik mij pijnlijk bewust werd dat ik deze manier van denken niet altijd kon blijven volhouden.
Toen ik vijftig was geworden dacht ik in de helft van mijn leven. De gedachte om nog zo'n stuk leven voor de boeg te hebben als dat ik gehad had, vond ik een zeer troostrijke gedachte. Inmiddels zijn we weer een aantal jaren verder en ik weet dat ik ook van dit denken afstand moet nemen. Het stuk levenstaart wat ik nog heb wordt steeds kleiner. Ik moet onder ogen gaan zien dat het steeds meer een gebakje wordt.
En toch ben ik vandaag een klein beetje blij met het ouder worden. Een paar jaar geleden ben ik in zee gegaan met de Baporegeling. Dit is een regeling voor oudere werknemers waarbij er gekozen kan worden om minder uren te gaan werken. Over de niet gewerkte uren wordt natuurlijk geen salaris betaald, maar het aantrekkelijke is dat de werkgever het aantal uren bijna verdubbelt en die kosten voor haar rekening neemt. De pensioenopbouw over alle (niet gewerkte) Bapo uren blijft gewoon bestaan.
Het is natuurlijk de bedoeling dat deze uren per week opgenomen worden. In mijn geval is dat zeven uur. Maar ja, soms zijn er gewoon klussen die toch uitgevoerd moeten worden, maar waarvoor ik geen tijd beschikbaar heb. Bijvoorbeeld een extra stukje lesprogramma schrijven of wat extra lessen in projectvorm geven over rouwverwerking en kindermishandeling. Deze extra uren mogen met een Baporegeling niet uitbetaald worden. In mijn geval ben ik met mijn meerderen overeengekomen dat ik in ruil voor de geboden diensten een extra week vakantie kan opnemen. En nu sta ik aan de vooravond van dat gebeuren. Ik heb bijna twee weken vakantie want ik ben vrij tot na de Pinksteren. En het is ook echt vakantie want we gaan zaterdag een hele week met de caravan weg.
tien reacties
Geniet maar lekker van deze vakantie. Het leuke van ouder worden vindik trouwens ook dat de gejaagdheid minder wordt. Je hoeft niet meer zoveel per se en het wordt wat relaxter.
Kijk da’s lekker. Mijn collega gaat vanaf volgende week ook van zo’n regeling gebruik maken. Bij ons heet dat een TOR regeling maar het effect is hetzelfde ….. Ik ben jaloers … 
Zo mag ik over twee jaar naar een vierdaagse werkweek zonder dat dat mij iets kost… Nu heb ik iedere 14 dagen een extra vrije dag. En die vierdaagse werkweek vind ik een prima idee.
Ik zie altijd wel wat komt.
Ik hoop zonder gebreken oud te worden, en wat je gehad hebt heb je ook maar gehad, dat neemt niemand me meer af.
geniet er van, neem het er van!