EXTRANEUS
Meestal kan ik mijn gedachten tijdens een vergadering er wel goed bij houden, maar gisteren overkwam het mij dat ik even helemaal het spoor bijster raakte. Ik deed voor mijzelf een ontdekking wat mij zeer verraste. Op de afdelingsvergadering kwam het protocol rondom de examinering wederom ter sprake. Helaas haalt niet iedere leerling het diploma. Maar wat dan? Einde verhaal? Nee dat hoeft niet.
Als een herkansing geen voldoende is geworden kan er geen diploma afgegeven worden. Een mogelijkheid is dan om certificaten uit te reiken voor datgenen wat wel gehaald is. Een andere mogelijkheid is dat de leerling in het nieuwe schooljaar als extrane-us opnieuw een poging doet voor dat onderdeel waarvoor hij gezakt is. De leerling moet dan wel een bedrag betalen wat overeen komt met de gemaakte kosten. In deze kosten wordt ook de tijd verrekend die een docent hieraan besteed heeft.
Er ontstond een discussie maar omdat ik even wilde zien wat hier in een vorige vergadering over gezegd was pakte ik de notulen erbij en zag ik opeens hoe het woord extraneus geschreven was. Ik had steeds gedacht dat "extranaeus" een latijns woord was en dat het daarom wel met aeu geschreven zou worden. Ik kreeg een binnenpretje. Zou het gewoon Nederlands zijn maar dan een beetje deftig uitgsproken? Zoals het hier stond was het heel eenvoudig, gewoon een extra neus erbij. Simpeler kan het al niet. Ik nam mij wel voor om thuis het woord eens even bij de Dikke van Dale op te zoeken. Dat heb ik gedaan. Hieronder staat het resultaat te lezen. De vergadering was inmiddels al met het volgende agendapunt bezig. Ik lees het besluit over wat de extra neus nu uiteindelijk moet gaan betalen wel in de notulen.
ex·tra·ne·us (de ~ (m.), -nei)
- 1 iem. die examen doet, zonder de betrokken inrichting als gewoon leerling bezocht te hebben
ha, sommige woorden haken gewoon in je ogen, dat moet je dan even nakijken.
Leuk dat het je bijbleef, ik vergeet het altijd weer.