WERKELIJKHEID.
Soms lijken fictie en werkelijkheid griezelig dicht bij elkaar te liggen. Deze week heb ik het boek: De tiende Cirkel, geschreven door Jodi Picoult gelezen. Ze schijnt een bestsellerauteur van De tweede dochter te zijn, maar dit terzijde.Het boek heeft als ondertitel, hoever ga je om je geliefden te beschermen? De kern van het boek draait om een vijftienjarig meisje dat haar ex-vriendje terug wil en hem daarom verleidt, waarna ze aangifte van verkrachting doet, toen bleek dat ex-vriendje behalve in de aangeboden vrijpartij, toch echt niet in haar geïnteresseerd was.
Vader en moeder steunden deze tiener volop bij haar aangifte, zij geloofden hun dochter onvoorwaardelijk. Door het hele verhaal heen speelde het verhaal van Dante, de negen cirkels, een verbeelding van de hel, (inferno). Moeder was professor en onderwees haar studenten in deze materie. Vader kwam uit Alaska en was striptekenaar en beeldde min of meer deze hele geschiedenis in striptekeningen uit. Beide ouders hadden niet echt door, dat hun kleine meisje bezig was volwassen te worden. Wanhopig probeerden ze het kleine meisje te redden, ook al kostte dat het ex-vriendje zijn leven.
Dan kom ik bij de werkelijkheid die ik aan het begin noemde. Deze week werd ik opgeschrikt doordat een leerling de politie handen vol werk bezorgde door te zeggen dat twee mannen hadden geprobeerd haar te ontvoeren. Ze was gedwongen in een auto te stappen en toen de auto moest stoppen lukte het haar om te vluchten. Na uitvoerig onderzoek door zestien politiemensen bleek hier geen sprake van te zijn. Het meisje had het verhaal verzonnen. Door persoonlijke omstandigheden was het meisje tot deze daad gekomen.
Hoe dramatisch de persoonlijke omstandigheden zijn weet ik niet, maar ik hoop voor het meisje dat ze op de onvoorwaardelijke steun van haar ouders kan rekenen zonder dat zij de realiteit uit het oog verliezen. Dit is ten slotte werkelijkheid en geen roman.
zes reacties
Er zijn met grote regelmaat mensen die verhalen verzinnen, maar in de krant staat dan vaak al van alles.
Zulke mensen zijn ziek.
Het is maar goed dat zulke zaken goed onderzocht worden.
Zoiets was er laatst ook in Nijmegen. Een meisje had verzonnen dat ze was overvallen toen ze alleen thuis was en de deur open deed. Om haar verhaal kracht bij te zetten was ze op de stoep voor haar ouderlijk huis gaan liggen met plakband op haar mond.
Haar vader doet hier iets in de politiek. Daar werd een verband gezocht. Het verhaal bleek dus allemaal niet waar te zijn.
Eigenlijk is het zielig, zo’n meisje. Je dochter zal het maar hebben.
Hoe wanhopig moet je zijn om dit soort zaken te verzinnen. Zo’n meisje heeft hulp nodig…