LEGE HANDEN?


Ergens weet ik het natuurlijk wel, dat als er nog drie (schoon)ouders, ieder ouder dan 85 jaar, een oom en een tante en nog een tante en een oom, beide van vaders kant en allemaal rond de tachtig tot mijn familie behoren, het zo maar kan gebeuren dat één van hen wegvalt. En dat is gebeurd. De jongste, de zus van mijn vader, mijn tante, is gisteren zeer plotseling, na een herseninfarct overleden. 

Daar ga je dan, naar je oude vader om hem bij te staan, maar je staat met lege handen. Wat moet je zeggen, wat kun je zeggen?

We hebben samen thee gedronken en toen kwamen de herinneringen. Van hem maar ook van mij. Zij was de tante die met mij mijn eerste BH heeft gekocht. Het was een rose BB ruitje. Zij was de tante die mijn hond een thuis gaf toen ik het door omstandigheden niet meer kon. Zij waren de tante en de oom aan wie we  nog maar een paar jaar geleden een verwenweekendje bij ons thuis hebben gegeven als cadeau ter ere van hun vijftig jarig huwelijk.

Zij was de zus die ondanks pas getrouwd te zijn, haar jongste broer uit hun ouderlijk huis meenam naar haar eerste hele kleine woning. Zij was de jongste van drie zussen...

Ik moet in de komende dagen nog maar eens een kopje thee gaan drinken met mijn vader. Het zijn, hoe verdrietig het ook is, wel waardevolle momenten. Samen herinneringen delen.

Het is een cliché, ik weet het, maar de dood komt altijd te vroeg. Ik was nog zo graag een keer bij haar op bezoek gegaan om in alle rust haar de foto's van mijn kleinkinderen te laten zien. Het mag helaas niet meer zo zijn. Ik draag haar verder in mijn herinnering mee als een fijne tante. Een tante van de U generatie, maar dat heb ik nooit erg gevonden en het heeft ook nooit de afstand tussen haar en mij beïnvloed.

hanscke Zondag 01 Oktober 2006 - 11:50 am | | Standaard

tien reacties

V@nM@n

Dat heet leven, maar triest blijft het iedere keer. Zeker als ze je wat nader staan dan de anderen. Maar we worden zelf ook oud. Sterkte ermee.

V@nM@n, (E-mail ) (URL) - 01-10-’06 12:39
Renesmurf

Boven de 85, dat zijn respectabele leeftijden.
Maar toch, mensen waar je om geeft wil je niet kwijt, en toch moet het.

Wat je moet zeggen maakt nooit zoveel uit, er zijn is al genoeg.
En de woorden komen dan vanzelf wel.

Renesmurf, (E-mail ) (URL) - 01-10-’06 14:06
wies

de herinneringen blijven en je kan ze gelukkig nog delen met een generatiegenoot van je tante. liefdevol geschreven trouwens.

wies, (URL) - 01-10-’06 17:10
Erika

Hoe verdrietig het ook is, je hebt wel een heel lieve tante gehad aan wie je goede herinneren hebt en die je kunt koesteren. Sterkte! Dat maakt ook je vader broos, vind je niet?

Erika, (E-mail ) (URL) - 01-10-’06 19:38
Goentah

Sterkte. Afscheid nemen doet pijn. Herinneringen blijven. Ik denk dat je vader het ook fijn vindt er over te praten.

Goentah, (URL) - 01-10-’06 19:56
sebbo

Afscheid nemen is altijd moeilijk vind ik. Maar je kunt met vreugde aan haar terug denken. Daarnaast ben je nu onmisbaar voor je vader. Sterkte ermee!!

sebbo, (E-mail ) (URL) - 01-10-’06 21:01
pascha

wat mooi dat je haar op deze manier in je herinnnering kunt houden. Wel sterkte!

pascha, (URL) - 02-10-’06 10:20
Marieke

Gecondoleerd met haar overlijden. Ze is een fijn mens geweest als ik jouw log lees. Hou haar in je hart.

Marieke, (URL) - 02-10-’06 16:36
Ster

Hoe oud iemand ook wordt, het defintieve afscheid doet altijd pijn. Sterkte voor jou en je familie.

Ster, (URL) - 02-10-’06 19:12
Carola

Sterkte er mee. En blijf de mooie herinneringen koesteren

Carola, (URL) - 05-10-’06 21:12
(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om een reactie te kunnen plaatsen moet je deze vraag beantwoorden.
Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.