DWERGMENTIEÜS


Vorige week heb ik tijdens mijn dagelijkse rondje van bijna 4 km met Pablo, het besluit genomen, en toch ga ik er over schrijven. Het hoeft niet geheim te blijven, het hoeft ook niet aan de grote klok gehangen te worden, maar het heeft ook met mijn leven te maken en vanuit die invalshoek wil ik er toch zo af en toe over kunnen schrijven. Mijn Lief, zoals ik vanaf nu P.(stond voor partner) zal noemen, heeft na ee aantal grondige onderzoeken te horen gekregen, dat er sprake is van beginnende dementie, dat waarschijnlijk Alzheimer bij hem aangeklopt heeft. Nu is Alzheimer wel een heel ruim begrip, er zijn wel 50 verschillende soorten van dementie.

Voor mij komt het niet helemaal als een verrassing. In de afgelopen jaren kreeg ik steeds meer het gevoel dat we niet meer samen waren, maar met ons drieën. Het leek alsof er een indringer, een klein dwergje zich aan het nestelen was in het brein van mijn Lief. Het onzichtbare wezentje heeft plaats genomen in het geheugen en gooit ankertjes uit naar andere delen van de hersenen waardoor het vooruitzien en het plannen en nog wat andere zaken niet meer zo gaan als voorheen. Dat is wennen voor mij, een Lief die meer verandert dan je zou willen. 

Natuurlijk is dit niet van de éne op de andere dag ontstaan, nadat ruim anderhalf jaar geleden de diagnose van MCI (Minimal Cognitief Impearment)is gegeven, is het niet vreemd dat na een vervolgonderzoek nu een volgende fase zich aandient. Het is ook echt niet te zeggen hoe snel dit proces zal gaan verlopen. 

Wij, mijn Lief en ik hebben besloten vooral oog te hebben voor alles wat wel kan. We hebben samen de aanvraag voor het behouden van het rijbewijs ingediend en natuurlijk hopen we dat dit geldig blijft. Hoewel ik het laatste jaar bijna altijd rijd, zou het fijn zijn als Lief de mogelijkheid blijft houden om in eigen omgeving zelf nog op pad te kunnen gaan. 

Nu de diagnose is gesteld, is het net of ik meer rust in mijzelf krijg. In dit afgelopen jaar, en misschien was er in een tijd hieraanvoorafgaand ook al wel sprake van de veranderingen bij Lief,  heb ik stukje bij beetje, met vallen en opstaan moeten leren om te gaan met deze nieuwe situatie. Maar toen we 44 jaar geleden getrouwd zijn hebben we elkaar trouw beloofd in goede en kwade dagen, in armoe en rijkdom en in gezondheid en ziekte. We zijn dan wel niet in de kerk getrouwd, maar deze trouwbelofte is voor mij altijd als vanzelfsprekend geweest. 

Het beestje heeft nu een naam, maar het is in een beginstadium, dus wil ik het klein houden.  Er is geen garantie voor de toekomst, niet voor Lief, maar ook niet voor mij. Met vertrouwen verdergaan en het leven nemen zoals het is. Het komt zoals het komt. En het is geen uitzonderlijke situatie. Er zijn velen met ons die deze weg zullen moeten gaan. 

                           klik

hanscke Maandag 23 December 2024 - 1:35 pm | | Standaard

acht reacties

Sjoerd

Ik hoop in ieder geval dat jullie nog lang van elkaar kunnen genieten. Ik wens jullie hoe tegen strijdig dat ook mag klinken, prettige kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar.

Sjoerd, (URL) - 23-12-’24 15:15
Geesje

Wat moedig van je om er zo open en eerlijk over te schrijven, dat is volgens mij ook de beste manier om met zoiets moeilijks als dit om te gaan. Ik wens dat jullie nog heel lang van elkaars liefde mogen genieten.

Even iets anders, De WE300 heb ik overgenomen van Plato, ik heb contact met hem gehad, het gaat goed met hem en Maria, hij vind het leuk dat de WE300 blijft doorgaan.

Geesje, (URL) - 23-12-’24 16:43
Jeanne

Ook al is het dan geen uitzonderlijke situatie, het is wel anders, dan jullie je hadden voorgesteld, gewoon heel naar. Ik wens jullie veel sterkte, maar ook nog veel fijne dingen op jullie pad. Om te beginnen, fijne feestdagen.

Jeanne, (URL) - 23-12-’24 17:16
Riet (e) pietz

Het is fijn dat de acceptatie er bij jou al is, dat scheelt heel veel, Meebuigen met hoe zijn mogelijkheden veranderen en steeds weer naar nieuw evenwicht zoeken. Geen makkelijke weg, weet ik uit ervaring, maar zolang het binnen je mogelijkheden past wel een weg die op het eindpunt echt voldoening geeft. Heel goed om er niet geheimzinnig over te doen want je gaat álle hulp die je kunt krijgen nodig hebben om een vangnet om hem heen te kunnen bouwen. Heel veel sterkte.

Riet (e) pietz, (URL) - 23-12-’24 20:21
Dorothé Jansen

Wat een eerlijk en moedig blog en ook jullie levensinstelling. Alle goeds gewenst op jullie verdere weg. Dat jullie steun en hulp mogen vinden waar dat nodig is.

Dorothé Jansen, (URL) - 23-12-’24 20:48
Renesmurf

Zeer vervelend. Heel veel sterkte. En maak er, zoals altijd, gewoon het allerbeste van.

Renesmurf, (URL) - 23-12-’24 21:05
Staartjeliesbeth

Heel veel sterkte.
Je bent sterk.
Mooi blogje

Staartjeliesbeth , - 24-12-’24 15:17
ria

Zo krijgt ieder zijn deel op het levenspad. Veel sterkte voor jullie beiden.

ria, (URL) - 24-12-’24 19:46
(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om een reactie te kunnen plaatsen moet je de vraag beantwoorden met een cijfer.
Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.