OUD EN OUD 5

VALLEN EN OPSTAAN


In de rubriek OUD EN OUD wil ik proberen om de verschillende kanten van het ouder (zijn ge)worden te beschrijven. Het heeft mooie kanten, maar helaas ook een minder leuke keerzijde. Om maar wat te noemen, de kwaaltjes, de beperkingen, het afscheid moeten nemen, allemaal zaken waar een ouder wordend mens zich mee heeft te verstaan. Toch zijn er heel veel dingen die het leven van een oudere nog zeker de moeite waard maken. Beide kanten wil ik in deze rubriek op een zo'n eerlijk mogelijke manier belichten: de hobbels die genomen moeten worden bij het ouder worden, maar ook de levensvreugd die er zeker nog is.


Het is nu bijna 10 weken geleden, dat ik 's nachts in de badkamer gevallen ben en daarmee een schouderblessure heb opgelopen. In eerste instantie dacht ik er met een forse kneuzing mee weg te komen, maar helaas pakte dit iets anders uit. Na tien dagen leek het erop dat ik voor een heel groot hersteld was, maar vanaf dat moment ging het snel bergafwaarts. Per dag nam de pijn toe terwijl ik mijn arm steeds minder goed bewegen. Met fysiotherapie werd het er niet beter op en na een week of vier na de val ben ik toch maar richting huisarts gegaan. 

Omdat onze vakantie week voor de deur stond moest het maken van een foto en een echo even uitgesteld worden. Met een aangepaste dosis pijnstillers en het advies om met de bewegingen niet steeds over de pijngrens heen te gaan, wat bij de bovenhandse bewegingen wel het geval is, maar het schakelen in de auto is onderhands en dat gaat gelukkig goed evenals het fietsstuur vasthouden wat ook nog net onder de pijngrens ligt, heb ik toch een heerlijke vakantieweek met P. beleefd. 

Inmiddels heeft de echo uitgewezen, dat er aan de achterkant van de schouder een spier volledig is afgescheurd, dat geeft een beperking in het bewegen, maar dat kan onder leiding van een fysiotherapeut met oefeningen zo getraind worden, dat andere spieren dit gaan overnemen, maar aan de voorkant is er een spier half afgescheurd en dit veroorzaakt de vele pijn die ik ervaar. 

De huisarts was niet zo heel optimistisch, toen hij de uitslag van de echo met mij besprak. Helemaal goed zou het misschien nooit meer worden. Een operatie zou niet zo zinvol zijn, mede door mijn leeftijd, maar hij wilde het nog wel even bespreken met de orthopeed.

Dat was het eerste dreuntje, mijn leeftijd ging dus een rol spelen. 

De fysiotherapeut was veel optimistischer. Ik wilde in de toekomst graag weer tennissen? Dan zouden we daar samen naar toe werken. Maar het zou wel even gaan duren, gezien de aard van de blessure, maar ook gezien, en ja daar was het weer, gezien mijn leeftijd. Tot voor de val had ik nog heel weinig last gehad, dat ik mij beperkt voelde in mijn bewegingen, maar nu werd ik er opnieuw op aangesproken dat ik toch een vrouw van al 73 was, en ondanks dat ik nog fit oogde en een goede conditie had, de leeftijd ging toch heus een rol meespelen...

Het advies van de orthopeed was: niet opereren, mede gezien mijn leeftijd. Bovendien leek er in de half gescheurde spier meerdere scheurtjes te zitten, waarschijnlijk al van een oudere datum. Ook dat zou met de leeftijd te maken kunnen hebben. Het kwam best wel hard binnen. Voor het eerst werd ik geconfronteerd met hoe ik gezien word, als iemand die bij de ouderen hoort.  

En natuurlijk is dat ook zo. Ik loop nu zo af en toe maar eens naar de spiegel om tegen mijn spiegelbeeld te zeggen dat ik bij de ouderen ga horen. Zo te zien vindt ze het prima, ze knikt me glimlachend toe en met een blik in de ogen, gewoon doorgaan en geniet van alles waar je van kunt genieten.

En dat doe ik. Voor het eerst sinds jaren weer eens bezig om een fotoboekje te maken over onze uitstapjes en vakantie van dit voorjaar en de vroege zomer. Met een kussen op de stoel is het met de zere schouder goed te doen, want op deze manier ben ik onderhands bezig en dat geeft geen problemen. Het herstel gaat met ups en downs, maar ik blijf er in geloven dat het, zoals de fysiotherapeut zegt, grotendeels, zo niet helemaal, goed kan komen, dat ik alleen wat geduld moet hebben.

                                            klik

gezien in ons weekendje weg naar Aurich

hanscke Maandag 07 Oktober 2024 - 11:00 am | | Standaard

zes reacties

Sjoerd

Ik ben dan wel iets jonger, 71, maar heb dezelfde ervaringen. Oude blessures komen weer bovendrijven en meer van die echte ouderdomskwalen komen zacht even om de hoek kijken. Vallen hoort daar schijnbaar ook bij…

Sjoerd, (URL) - 07-10-’24 18:58
Riet (e) pietz

Het zou natuurlijk fijn zijn als het zich nog min of meer herstelt maar zo niet leer je nu al aardig mee omgaan.

Riet (e) pietz, (URL) - 07-10-’24 21:33
Renesmurf

Ja, dat is een nadeel, als je jong bent geneest alles ook veel sneller. Iedereen wil oud worden, niemand wil het zijn, toch rest ons geen keus.

Renesmurf, (URL) - 07-10-’24 22:05
ria

Nou dan kan je Joop een hand geven, ik weet niet of je het inmiddels gelezen hebt. Daar wordt ook niets aan gedaan, de biceps bestaat uit twee spieren waarvan er nu eentje afgescheurd is, die groeien samen op den deur en dan heb je misschien wat minder kracht. Joop heeft geen pijn.

ria, (URL) - 08-10-’24 17:00
ria

Oh en hij is alweer volop oefeningen ermee aan het doen wel onder begeleiding van de fysiotherapeut.

ria, (URL) - 08-10-’24 17:01
StaartjeLiesbeth

Datis zeer confronterend. Ik snap je helemaal.
Het komt vast goed. Ik wens je een goed herstel.
Aan je pit zal het niet liggen

StaartjeLiesbeth , (URL) - 13-10-’24 09:57
(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om een reactie te kunnen plaatsen moet je de vraag beantwoorden met een cijfer.
Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.