IN VERWACHTING VAN OUD


In de rubriek OUD EN OUD wil ik proberen om de verschillende kanten van het ouder (zijn ge)worden te beschrijven. Het heeft mooie kanten, maar helaas ook een minder leuke keerzijde. Om maar wat te noemen, de kwaaltjes, de beperkingen, het afscheid moeten nemen, allemaal zaken waar een ouder wordend mens zich mee heeft te verstaan. Toch zijn er heel veel dingen die het leven van een oudere nog zeker de moeite waard maken. Beide kanten wil ik in deze rubriek op een zo'n eerlijk mogelijke manier belichten: de hobbels die genomen moeten worden bij het ouder worden, maar ook de levensvreugd die er zeker nog is.


Wanneer ben je oud? Hoe ouder je wordt, hoe moeilijker het is om deze vraag te beantwoorden. Door de ogen van de kleindochters zal ik zeer waarschijnlijk wel als oud gezien worden. Of mijn kinderen mij ook al als oud zien weet ik eigenlijk niet en de mensen met wie ik in het bestuur van de Oranjevereniging zit voor de organisatie van het dorpsfeest zien mij wel als een ouder persoon maar nog niet als echt oud.

En ja, Biden vind ik echt oud. Hoog tijd dat hij er mee stopt. Geldt trouwens ook voor Trump, maar eerlijk is eerlijk, die lijkt nog net iets vitaler.

Zelf voel ik mij ook niet alle dagen optimaal, de ene dag heb je het in de rug, een volgende dag wil de schouder niet en weer een andere dag doen de voeten pijn, bijna nooit alles tegelijk en het gaat ook altijd wel weer over, maar toch. Ik moet, als ik dan mijn dagelijkse rondje van vier kilometer met Pablo loop vaak denken aan de tijd dat ik in verwachting was. Mijn moeder zei toen tegen mij, het hoort erbij, als je in verwachting bent voel je alle dagen wel wat.  

En zo lijkt het nu ook wel. Op weg naar oud zijn, want ik ben het nog niet, ik ben bezig oud te worden. Oud zijn koppel ik toch meer aan niets meer kunnen. En ja, als ik Biden zie lopen, meer als een zombie en zo nu en dan zo hoor stuntelen in toespraken, dan denk ik: ja, jouw tijd zit er op, jij bent niet meer in verwachting van oud worden, jij hebt de grens bereikt van oud zijn.

Natuurlijk is het een krankzinnige vergelijking, weet ik ook wel. Het één eindigt bij de geboorte van het kind en het andere eindigt bij de dood. Maar toch. Ik wil het proces van ouder worden niet weg moffelen. Natuurlijk spelen de ongemakken een grote rol en ook het afscheid nemen van de mensen die om je heen wegvallen. Maar ik blijf geloven dat het oud worden/oud zijn iets goeds in zich heeft en ook dat het zin heeft. En vooranl naar dat laatste ben ik op zoek.

Ergens speel ik met de gedachte om wekelijks een soort column te gaan schrijven wat te maken heeft met het proces ouder worden. Nee, niet over de pijntjes en de kwaaltjes of het aftakelen, daar is wel genoeg over bekend, maar meer over het beleven van ouder zijn. Toen ik jong was, in mijn twintiger jaren, was ik heel nieuwsgierig hoe ouderen zich zouden voelen, met de wetenschap dat de dood in aantocht is. Ik vroeg mij af, of je daar dan veel mee bezig zou zijn. Het was voor mij toen bijna niet mogelijk om mij voor te stellen wat "men, de oudere" dan dacht.

Wie weet, ik laat het nog even in mij omgaan. Het voelt voor mij als ergens nog een ideaal hebben om daar mogelijk nog iets mee te gaan doen. Wie weet.

                                 klik

hanscke Dinsdag 23 Juli 2024 - 11:58 am | | Standaard

zeven reacties

Dorothe

Jij klinkt niet oud maar wel wijs. Ik vind het heel interessant. Je kunt er niet aan ontkomen om ouder te worden alhoewel velen dat proberen door allerlei kunstgrepen. Zo heb ik heel lang mijn haar geverfd omdat ik met grijs haar veel ouder werd geschat dan ik me fysiek voelde. Als ik mijn haar verfde was ik gewoon een loper, als ik dat niet deed dan werd ik als bejaard gezien door mijn medesporters en maakte men geen contact met mij.

Dorothe, (URL) - 23-07-’24 15:53
Sjoerd

Ik heb het idee dat het geestelijk nog wel te verwerken is, maar lichamelijk uiten de klachten zich toch het meest. Ik voel me niet oud, maar wel al een eind versleten. En dat is waar ik het meeste bang voor ben. Straks ben ik lichamelijk misschien op, maar mijn geest is dan nog actief. Niet gek dat je daar over na gaat denken. Het eigenlijk wil vastleggen, en je ervaring delen. Maar ik ben niet een echte verhalen verteller…

Sjoerd, (URL) - 23-07-’24 18:29
Riet (e) pietz

Eigenlijk denk ik daar allemaal niet zo bij na. Het hele leven is eigenlijk “jezelf aanpassen aan de mogelijkheden en omstandigheden die je hebt”. Met m’n vrijwel 82 jaar zóu je me best oud kunnen noemen maar ik voel me niet oud en denk nog net als altijd in “mogelijkheden”. Dat het in iedere levensfase om andere mogelijkheden gaat is logisch maar er zijn ook altijd leuke én minder leuke dingen in elke fase geweest.

Riet (e) pietz, (URL) - 23-07-’24 19:23
ria

Als ik Riet lees is het of ik Joop hoor praten, ze heeft gelijk.
Ik voel me totaal niet oud en dat ben ik ook nog lang niet, maar ik besef dat dat morgen anders kan zijn….

ria, (URL) - 24-07-’24 17:56
Renesmurf

Ik vind 50 oud, tot 50 ben je jong, daarna oud. Maar nog niet stokoud.

Renesmurf, (URL) - 24-07-’24 19:47
StaartjeLiesbeth

Zelf voel ik me niet oud. Mijn kleinzoons vinden me stokoud.
Ik realiseer me wel dat er zaken zijn die ik vroeger sneller deed of helemaal niet meer kan.
Afgelopen weken overleden er vijf mensen van ongeveer mijn leeftijd. Dat drukt je wel met de neus op de feiten.
Ik probeer: Doen wat kan en genieten van elke dag ( dat lukt niet altijd)

StaartjeLiesbeth , (URL) - 27-07-’24 06:26
StaartjeLiesbeth

Aanvullend: ik herken jouw mijmeringen.
Ik vind het mooi verwoord

StaartjeLiesbeth , (URL) - 27-07-’24 06:28
(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om een reactie te kunnen plaatsen moet je de vraag beantwoorden met een cijfer.
Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.