EERTIJDS 30
PINK FLOYD
Met de rubriek EERTIJDS wil ik een jaar lang, wekelijks een blogje maken over een voorwerp wat meer dan 50 jaar oud is. Dit kan van alles zijn. Iets uit mijn jeugd, iets van mijn vader of moeder, iets wat op een of andere manier bij mij terecht is gekomen, maar het MOET 50 jaar of ouder zijn. De herinneringen aan het voorwerp zal ik beschrijven en van het voorwerp plaats ik een foto.
In de afgelopen week had ik al een paar keer gedacht, ik moet eens naar de zolder om de LP van Pink Floyd met de koe op de hoes te zoeken. Dit naar aanleiding van ons uitje naar Amsterdam naar de Fabrique des Lumières, waar bij de expositie van Dali de muziek van Pink Floyd werd gebruikt.
Na niet eens zo heel lang zoeken vond ik het vanmiddag tussen de andere LP's in de LPkast. Nu ik de titel van deze LP wist, ATOM HEART MOTHER, kon ik dit op spotify intikken en toen kwam de LP wel tevoorschijn. Terwijl ik boven bezig was met mijn knutselbreiwerkje heb ik de muziek via tablet op een speakertje gezet en zo de hele LP afgeluisterd.
Het was een feest van herkenning. Wat had ik die nummers lang niet gehoord, maar van sommige nummers, bijvoorbeeld IF, wist ik nog iedere noot. Het zat nog allemaal in mijn hoofd.
Toen P. en ik pas bij elkaar waren liet hij mij het nummer Alan's Psychedelic Breakfast horen. Ik wist dus nog wel dat dit nummer op die LP stond maar verder had ik geen idee. Ik vond dat nummer wel grappig, maar ik was vanaf de eerste keer dat ik deze LP hoorde helemaal weg van het nummer IF. Hoe was het mogelijk dat ik dat niet meer wist! Heel veel van mijn verdriet over het mislukken van mijn eerste huwelijk heb ik met het luisteren naar dit nummer verwerkt. Het zachte, het lieve, het gaf mij zo'n troost; al mijn verdriet leek als het ware, met het keer op keer naar dit nummer te luisteren, weg te vloeien.
Bij P. was alles nog iets dieper weggezakt, want toen ik het op de terugreis over de LP met de koe op de hoes had, ging er bij hem geen belletje rinkelen. Vanmiddag, nadat ik eerst alleen de hele LP afgeluisterd had, liet ik hem de muziek ook horen, en toen was het voor hem net zo'n feest van herkenning als bij mij de eerste keer. Wanneer en waarom hij deze LP gekocht had weet hij niet meer, ik kan hem niet in zijn herinnering helpen, want dat was ruim voor de tijd dat wij elkaar leerden kennen. De LP is uit 1970, ruim 50 jaar oud en mag dus in deze collectie.
Met het luisteren naar deze muziek, begrijp ik nu wel waarom Anouk de wens had om haar nieuwe album, pas uitgekomen samen met een groot symfonie orkest te willen opnemen. Daardoor lijkt muziek wat tijdlozer te worden want het eerste nummer van Pink Floyd, uitgevoerd met ook veel verschillende instrumenten op de zogenaamde A kant, duurt 20 minuten en heeft alles in zich om het nog steeds heel mooi te vinden.
Dit keer een extra foto om de hoes goed over te kunnen brengen
mijn hond heet Hessel
vijf reacties
Pink Floyd, mijn muziek!
Wish you were here, het is het favoriete nummer van mij, van mijn verdriet over het verlies van mijn broertje.
Deze Lp heb ik helaas niet, moet ik eens in de gaten houden in de kringloopwinkels. De twee die ik wél heb draai ik nog regelmatig , altijd geweldige muziek. Hun állermooiste nummer , Shine on you crazy diamond, koos ik uit om bij het afscheid van Henk te spelen.
Ik heb hem hier ook even opgezet en kan me je gevoel een beetje voorstellen. Ik heb dat ook bij muziek van the Doors. Sommige nummers raken je gewoon.