GROESBEEKMIX
Als ik ooit een hele grote prijs win, meer dan een miljoen, dan weet ik nu wat ik er mee zou willen doen. Ik zou een bescheiden optrekje in deze omgeving als 2e huis willen hebben. Deze omgeving heeft alles wat ik mooi vind. Het landschap is wat glooiend, wat een aparte dimensie toevoegt en je verkijkt je altijd weer een beetje op de af te leggen afstanden.
Er is veel bos en hei en daar houd ik van. Net weer niet te veel bos, zodat je er in verdrinkt. En dan de hei, de Mookerhei. Hoewel de hei dit jaar niet op zijn allermooist is, dit schijnt nog een gevolg te zijn van de afgelopen twee te hete zomers, zo is mij verteld, was ik er wel van onder de indruk. Natuurlijk, de heidevelden op de Veluwe of bij Ede zijn veel groter, maar door de hoogteverschillen is de Mookerheide toch wel heel uniek. En dan het uitzicht, het kleine streepje water van de Maas in de verte, de dominante torens van Cuijk. Ik kan daar wel uren op een bankje zitten en in de verte staren. En binnen no time ben je zo maar bij de oevers van de Maas.
Een volgende dag kun je dan opeens in een nog veel nadrukkelijker rivierenlandschap zijn. Millingen aan de Rijn is op de fiets via Duitsland, Wyler en Zyfflich, in een goed half uur te bereiken. En daar is heel veel te zien. Grote binnenvaartschepen varen daar af en aan. Bij mooi weer zou ik ook daar zo maar uren zoet kunnen brengen met kijken. Intrigerend vond ik het punt waar de Rijn in de Waal verandert.
Ook zou ik dan denk ik vele malen het rondje met de de drie pontjes, Millingen, Pannerden en Doornenburg doen. Zeker als het lekker warm weer zou zijn. En dat was het vandaag niet. Ook had ik deze dag niet helemaal goed gepland, want anders had ik dit rondje zeker in ons programma opgenomen.
En dan is er in deze omgeving ook nog gewoon wat veeteelt, uiteraard in de uiterwaarden, maar ook op de heuvels, en er is wat akkerbouw, uien, aardappels en pompoenen heb ik gezien en een heel klein beetje tuinbouw in de vorm van wijngaarden.
Ik heb het dus enorm naar mijn zin (gehad) in deze omgeving en het is vast niet de laatste keer, dat we hier onze tenten opslaan, want ook als ik niet in aanmerking kom om een miljoen op mijn rekening gestort te krijgen, een eenvoudige camping is er altijd wel te vinden. Kortom ik heb mij hier prima vermaakt. Het weer was niet altijd dat wat ik mij zou wensen, maar we hebben toch een paar heel aardige zonnige warme dagen gehad.
Deze beeldengroep kwamen we onderweg tegen bij de grens tussen Zyfflich en Leuth. Het is een monument dat het lijden van de bevolking centraal stelt. Het zijn 30 beelden met getraumatiseerde gezichtsuitdrukkingen, 15 aan Duitse en 15 aan Nederlandse kant. Het is de eerste grensoverschrijdende landmark (herkenningspunt) tussen Nederland en Duitsland
Mijn hond heet Hessel
zes reacties
Het is inderdaad een prachtig stukje Nederland dat toch behoorlijk anders is dan bijvoorbeeld de Noordelijke provincies. En meestal toch ook met een wat hogere temperatuur dan de kuststreken dus was het daar dan toch nog relatief warm denk ik.
Fijn dat je het zo naar je zin hebt gehad! Dat miljoen willen we allemaal wel, al was het maar om uit te delen als je het zelf niet nodig hebt 
Lekker blijven dromen, wie weet komen ze uit…!!