DE ZOMER VAN
Nee, ik wil niet klagen hoor, uiteindelijk hebben wij best redelijk weer gehad tijdens onze zomervakantie en ook in de weken dat kleine dochter Nina en haar vader hier waren konden we overdag heel veel buiten zijn, maar toch, een echte mooie zomer is het niet. Dit is ook te zien.
De weilanden zijn groen, de bermen zijn niet geel verschroeid en het onkruid tiert welig tussen de straat- en trottoirtegels, al zal dit laatste ook wel te maken hebben met een ander onkruidverdelgingsbeleid. Sommige straten ogen gewoon groen door het vele groen tussen de straatstenen en trottoirs krijgen last van losliggende stoeptegels door de werking van het vele onkruid. De straters hoeven voorlopig niet bang te zijn om zonder werk te komen zitten, want volgens mij moeten er heel wat trottoirs herstraat gaan worden om het weer een beetje vlak en netjes te krijgen. Onkruid doodspuiten schijnt niet meer te mogen, maar dit is ook verre van ideaal en kost vanwege de benodigde herstratingen ook handenvol geld. Nieuw beleid is niet altijd beter.
Dat dacht ik gisteren ook. Soms vergeet ik het gewoon om een keer naar de bloeiende hei te gaan, maar dit jaar zou het mij niet ontkomen. Hoewel we volgende week richting Mooker hei gaan, leek het mij aardig om een ferme wandeling te maken over de Friese heide bij Duurswoude. Half augustus, het zou nu zo langzamerhand in bloei moeten staan.
Aangekomen bij de heidevelden wachtte ons een grote teleurstelling, want van wat ik verwacht had en nog in mijn herinnering van weleer opgeslagen was zag ik helemaal niets meer. Geen mooie paarse vlakte, want dat is toch wat je verwacht als je half augustus naar de grootste heidevelden van Friesland gaat.
Alle heidevelden zijn vergrast. Dan kunnen er wel mooie borden neergezet worden met uitleg over dit gebied en de vier soorten heide die hier te vinden zouden zijn, maar het feit is dat er maar weinig meer over is van de heide van weleer. Toen door de droge zomers de heide door de hitte verschroeide heeft men ingegrepen en het waterpeil omhoog gebracht, zodat de pingo's (de oude meertjes ontstaan als gevolg van de ijstijd weer wat water zouden hebben. Het land zou weer wat drassiger moeten worden, want dat was veel meer terug naar de situatie van weleer zo is de gedachte van het Staasbosbeheer van nu. Deze denkwijze zie ik in veel meer delen van ons land toegepast en ik ben bang dat zo stilletjes aan steeds meer heidevelden zullen gaan verdwijnen.
Echt begrijpen doe ik het niet. Als ik schilderijen van begin twintigste eeuw zie, dan zijn er toch vele afbeeldingen van de heidevelden te vinden. Maar nee, dat schijnt niet het juiste landschap te zijn volgens Staatsbosbeheer. We moeten naar veel verder in de tijd terug. Naar de moerassen die er ooit geweest zouden zijn. Ik vind het jammer. Met die moerasachtige velden heb ik niks. Geef mij maar de heidevelden met daarop de grazende schapen, al dan niet met een herder.
Het is bijna lachwekkend als je de paar zielige heidestruikjes ziet die er buiten de omheining nog mogen zijn. Voor het juiste effect moet u echt even op de foto klikken.
Mijn hond heet Hessel
Niet beleid is niet altijd beter, zeg je, en daar reageer ik dan meteen even op, dit is duizend maal beter dan gif spuiten. Ik denk dat goed vegen de oplossing is, maar ze bezuinigen alles kapot want er moet geld zijn voor andere zaken zoals de KLM.