GEDULD
Heel lang geleden, in ieder geval meer dan 23 jaar geleden, ben ik aan dit 2e gobelinborduurwerkje begonnen. Ik had niet gedacht dat ik er zo lang over zou doen en later heb ik wel eens gedacht dat het nooit af zou komen. Ik sleepte het, als we met de caravan voor een wat langere periode weg gingen, wel mee, maar heel vaak legde ik het na thuiskomst weer terug zonder er één steekje aan geborduurd te hebben. Zeker de laatste jaren was het mij duidelijk geworden, dat ik heel veel licht moest hebben om het te kunnen zien. Dat was bij het eerste borduurwerkje wel anders.
Ooit was ik door aanstaande schoondochter uitgedaagd om dit te maken. Toen ik haar leerde kennen was zij met zoiets bezig en ze haalde haar fijn besneden neusje eigenlijk op voor het borduurwerk waar ik mee bezig was, weliswaar ook een telwerkje, maar met kruissteekjes over 2 draadjes. Dat wat zij deed was toch echt wel een graadje moeilijker, elk steekje over 1 draadje!
Toen ik bij haar in Boekarest op bezoek was, meer dan 25 jaar geleden, zag ik in een warenhuis het boorduurpakket en besloot onmiddellijk dit te kopen. Tijdens mijn bezoek daar ben ik er aan begonnen, maar het heeft me toch wel bijna twee jaar gekost om het af te krijgen. We vonden het de moeite waard om het in te laten lijsten en aldus geschiedde. Het hangt vanaf die tijd in onze huiskamer. 
Na een tijdje begon ik het friemelwerk te missen en ik vroeg zoonlief en schone dochter, om wanneer zij weer eens in Brasov waren, nog eens zo'n borduurwerkje voor mij mee te nemen. Na een paar keer aandringen was er aan mijn verzoek voldaan en ik ging aan de slag. Maar het was net of de uitdaging er wat af was. Ook het einde van hun huwelijk zal een rol gespeeld hebben. En toch pakte ik het zo nu en dan toch weer eens, want in mijn drukke bestaan was het wel iets wat mij tot rust drong. Veel mensen verbaasden zich er dan ook over dat ik daar het geduld voor op kon brengen.
De laatste jaren heb ik er thuis op de lange zomeravonden, buiten op het terras wel aan gewerkt. Dan had ik genoeg licht. Afgelopen zomers ben ik er ook tijdens de hitte 's middags in de schaduw wel mee bezig geweest. En zo langzamerhand zag ik dat ik toch vorderingen maakte. Het was bijna voor driekwart af.
Deze winter werd ik op het spoor van een daglichtlamp gezet. Ik was bezig met kleuren, maar ook daar had ik veel licht voor nodig en van Margot, ooit een medeblogster kreeg ik de tip over de daglichtlamp. Die heb ik als verjaardagscadeau van dochterlief gekregen en het is DE oplossing voor zowel kleuren als dit priegelwerk.
Na achtereenvolgens veel gepuzzeld en gekleurd te hebben kwam dit borduurwerk in beeld. En toen zat de vaart er opeens in. Komende week breng ik het naar de lijstenmakerij, want ik wil dit net als die vorige ook wel graag ingelijst hebben.
Nu moet ik iets nieuws verzinnen. Ja, ik kan weer een nieuwe puzzel beginnen, of ik kan weer gaan kleuren, ik kan ook weer met een nieuw borduurwerkje beginnen, want ze, zoonlief en schoondochter, hadden toen gelijk maar twee pakketjes gekocht, maar ik heb nog even geen zin in dit alles. ik had gehoopt dat de lock down klaar zou zijn wanneer ik dit af zou hebben, maar niets is minder waar.
Eerst maar even niets behalve breien wat ik eigenlijk altijd wel doe. Het voelt wel even leeg, maar komt tijd komt raad. Er zal zich vanzelf wel weer eens een nieuw project aandienen. Terugvallen op het alles waar ik mij afgelopen jaar kostelijk mee vermaakt heb kan natuurlijk altijd.
acht reacties
Je ziet op dit moment vaker dat mensen oude hobby weer oppakken, je moet wát he , we zijn veel meer thuis dan anders . Knap stukje werk, ik doe het je niet na, De daglichtlamp is een goede tip want voor een heleboel dingen is sfeerverlichting niet genoeg.
Zo heeft er bij mij eens jaren een setje van drie in een la gelegen. Twee meeuwen en strandlopertjes, die heb ik jaren later ook afgemaakt en netjes in laten lijsten zoals al mijn borduurwerken en die hangen nu op de wc 
Wel iets minder fijn dan dit gepriegel hoor. Mooi geworden! Je hebt er vast een goed plekje voor.
De daglichtlampen zijn echt een mooie uitvinding, ik heb er voor mijn aquarel activiteiten ook een paar aangeschaft (alleen de lampen). Die passen mooi in de bestaande armaturen.
Een daglichtlamp is heel fijn. Kun je s avonds ook lekker doorwerken. Mijn creativiteit is door Corona helemaal verdampt. Ik teken niet, ik schilder niet, ik doe af en toe een krabbel. Ik heb wel wat gebreid.
Ik blog nog wel hoor, dat staat ook op een laag pitje.
Prachtig intensief stukje werk met mooie kleuren.
Enkele jaren terug kocht ik zulke mooie tafereeltjes in de Lichtpuntloods in Klumerzwaag. Helemaal achter de mode natuurlijk. 3 of 5 euro…. en dan dacht ik, wat een werk en ook nog een mooie lijst eromheen. We wonen ook een beetje achter de mode en ze hangen dan ook mooi in de keuken aan een houten schroten wand. De schilderijtjes ogen gezellig en laten mij lekker teruggaan in de tijd.
Jij hebt één voordeel…. je hebt veel plezier gehad in het creëren.