EN TOEN VERDER
Vandaag hoorde ik het bericht opnieuw, dat het coronavirus covid19 waarschijnlijk een blijvertje is. Ik word hier niet echt heel blij van en ik zou willen dat dit eens wat beter uitgelegd gaat worden, want wat gaat dit voor ons betekenen?
Als het gaat inhouden dat we jaarlijks gevaccineerd moeten worden is dat wel een dingetje, maar daar valt verder wel mee te leven, maar wat betekent dit voor die mondkapjesregel en die anderhalvemeter samenleving. Ik mag toch hopen dat er ook aan deze maatregelen ooit een einde komt.
Vandaag was ik even naar de slager in het winkelcentrum en ondanks dat de winkels nog maar marginaal bezocht kunnen worden leek alles toch al weer een ietsje vrolijker. De meeste winkels waren weer verlicht en er was ook weer iets meer volk op de been, het zag er niet meer zo doods uit. Ja ik weet ook wel, dat de winkelsluiting juist bedoeld was om zo weinig mogelijk mensen op de been te hebben en het werkte dus, maar ik ben het hele gedoe zo zat en ik zal vast niet de enige zijn. Het kleine beetje verruiming voelt al bijna als een feestje.
Gisteren konden we ook een heel klein bescheiden feestje vieren. We waren naar het UMCG waar de oncoloog de uitslag van de petscan van P., vorige week genomen, met ons besprak. Echt helemaal rustig is het niet. Er is een lichte toename van activiteit in 2 haardjes te zien, maar het is nu ook weer niet zo verontrustend dat er nog een CTscan gemaakt zou moeten worden. Dat kan ook over een half jaar wel, als er weer opnieuw een petscan gemaakt gaat worden. Dan kan de grootte van de twee haarden beter met elkaar vergeleken worden om vast te stellen of er inderdaad sprake is van groei. Het gaat ten slotte om een "slome" kanker, zoals de oncoloog het benoemde.
Het is nu een jaar geleden, dat we te horen hebben gekregen dat de operatie toch niet helemaal afdoend is geweest en dat een maandelijkse injectie, een zogeheten depotspuit blijvend nodig zal zijn. Ook is er niet zo veel hoop dat de vervelende gevolgen van de operatie als zijnde diarree en winderigheid zullen gaan verdwijnen, maar de oncoloog heeft toch nog een poging gedaan. De dosis van de injectie gaat iets omhoog en er zijn nog wat aanvullende kauwtabletten voorgeschreven. Misschien kunnen hierdoor de blijvende ongemakken toch nog iets teruggebracht worden, waardoor de kwaliteit van leven verbetert.
De uitslag van de uitzaaiingen kwam vorig jaar hard aan. Tegelijk was er de coronacrisis en kwam er de lock down. We hebben er ons mee leren verstaan. Het één gaat niet over en het ander, de corona, dus ook niet.
De overeenkomst is dat injecties hun werk moeten doen, voor P. de depotinjectie en voor ons allen het covidvaccin. Ik mag toch hopen dat wanneer (bijna) iedereen gevaccineerd is het gewone leven weer van start kan gaan. Toch blijf ik in beide gevallen met enige reserve naar de toekomst kijken. Mijn zorgeloze leven lijkt min of meer voorbij, maar dat is geen reden om niet gewoon verder te gaan en te genieten van alles wat wel goed is.
acht reacties
Ik kan je verzekeren dat het zorgeloze leventje voor iedereen wel voorbij is nu we met de neus op de feiten zijn gedrukt. Iedereen loopt meer risico’s en vooral de ouderen waar wij ook toe behoren zijn gewoon meer kwetsbaar. Uiteraard is het voor jullie extra zwaar en ben blij voor de goede uitslag, maar leuk is anders…
We worden er allemaal niet vrolijker van en zeker niet als je dan ook nog iets mankeert. Sterkte ermee.
De uitslag is in ieder geval hoopgevend. En op zoek blijven naar mooie dingen in het leven is de enige manier om ‘t een beetje leuk te houden. Het is zoals het is! Sterkte hoor!
Dat is in ieder geval de beste benadering, oog hebben voor de goede dingen die overblijven en het beste maken van alles dat je liever anders zou zien.
Met de uitslag kun je verder, fijn hoopgevend…!
Tja en wat corona betreft, het virus blijft, we kunnen alleen ons zelf beschermen, en daarmee is voor nu alles wel gezegd, niemand weet het nog wat de toekomst brengt en hoe het dan moet.
Al met al toch een fijne uitslag nietwaar En verder zullen we het moeten doen met wat we krijgen: ook coronatechnisch helaas.
Als ik goed lees, lijkt het dat alles een plekje krijgt en dat je op deze manier de kans neemt om met beperkingen toch het goede uit het leven te halen.
Dit is dus mijn gedachte en daar breng je me naartoe met je openheid.
Dankjewel voor deze bewustwording en ……..samen doorgaan.