HEERLIJK NAMIDDAGJE
Nee, lootjes hadden we niet getrokken, al hebben we dat iedereen wel wijs gemaakt, maar we hadden op een avond, bij een glas wijn, met elkaar afgesproken, dat we dit jaar elkaar een Sinterklaascadeautje zouden geven mèt gedicht. Ook de jongens mochten niet vergeten worden.
P. kwam na deze afspraak een paar dagen later al thuis, dat hij met de Sint had gesproken. Dan weet ik, dat het cadeautje is gekocht.
Zoals zo vaak bleef ik weer heel lang steken in de mogelijkheden die ik bedacht had zonder tot een keuze te komen. Twee dagen voor het feest ben ik op pad gegaan. Het moest een paraplu worden, of handschoenen of een shawl of een hoofdkussen of een sweatshirt voor de tennis. Ik begon met het zoeken naar een kussen, want dat had ik met zijn verjaardag ook al op het lijstje staan, maar de Hema had die fijne kussens niet meer die ik zelf heb.
Dan maar naar de parapluafdeling. Twee exemplaren kwamen in aanmerking, maar tenslotte ging ik toch maar voor de iets kleinere maar wel zwaardere uitvoering. Deze zou iets beter bestendiger zijn bij wind. Veel keuze in chocoladeletters was er niet meer, maar met de O van opa en de M van moeder kon ik mij wel redden.
En toen liep ik zomaar tegen een sudderplaatje voor op het gas aan. Hup, ook maar in het winkelmandje, cadeautje voor mijzelf. Nu nog even kijken naar een paar dunne wollen handschoenen, want P. heeft tegenwoordig heel veel last van koude handen, iets wat hij nog nooit gehad heeft. Het zullen de hormonen zijn, maar de oncoloog, waar we afgelopen week waren, dacht dat het ook een gevolg kon zijn vanwege het gewichtsverlies. Tja, dan ook nog maar een leuke shawl, meer voor het oog dan dat ie nodig is, want de jas kan heel hoog gesloten worden.
Het vinden van het cadeau voor de jongens wilde niet slagen. De letters van kaas, die ik vroeger nog wel eens voor mijn moeder kocht omdat zij diabetes type 1 had en dus geen snoep mocht, kon ik niet meer vinden. Maar ach, een schaaltje met kaasblokjes zouden zij ook wel op prijs kunnen stellen. Het was al met al nog een aardige tas vol geworden.
De volgende dag heb ik mij vermoeid met het schrijven van een aantal gedichten, inclusief één voor mijzelf bij het sudderplaatje. Zaterdagmiddag rond vijf uur leek ons een goed moment om met onze pakjesmiddag te beginnen. Met op de tafel de pepernoten, stukjes banketstaaf, een speciaal biertje van het merk hertog Jan en wat kaarsen aan, hebben wij saampjes een heel genoeglijk uurtje beleefd aan onze pakjesmiddag. De jongens hadden eerst weinig belangstelling, maar toen hun naam genoemd werd was er opeens heel veel aandacht en vonden ze de kaasblokjes maar wat lekker. (niet alles in één keer natuurlijk, net als bij de chocoladeletters wordt de rest bewaard tot morgen) Als laatste hebben we het pakpapier weer opgeruimd en Sinterklaas en de Schimmel uitgezwaaid.
Hiermee was het feest ten einde, maar het heeft een mooie nasleep, want de puzzel van de Mona Lisa, die ik gekregen heb, zal ons nog menig gezellig uurtje gaan bezorgen.
Op naar het volgende feest.
zeven reacties
Je moet er wat moeite voor doen, maar dan héb je ook wat. Het Sinterklaasfeest overslaan, kan ook bijna niet. Het geeft veel gezelligheid. Je mag tevreden zijn en die puzzel heb je dik verdiend dit jaar!
Precies, het leven is een feestje maar je moet zélf de slingers ophangen, en dat deden jullie prima.
We hebben er hier van genoten. Gelukkig mogen er drie mensen komen. Mijn ouders en de vriend van de oudste dus dat past net.
Dat was dus een mooi geslaagd Sinterklaas, de mijne verliep ook weer helemaal prima. Zonder gedichten maar met een hoop kadootjes.
Je kunt er bijna op wachten, voor je het weet is het alweer kerst… Dat wordt nog even aanpoten met die puzzel.