OPNIEUW
Opnieuw worden we beperkt in ons doen en laten. Ik begrijp het wel, maar echt leuk vind ik het niet. Het ergste vind ik, dat er niet een goed toekomstperspectief is. Met de genomen maatregelen gaat het heus wel lukken om het besmettingscijfer weer naar beneden te krijgen, maar dan?
Tot wanneer gaat het duren voordat we weer een normaal leven kunnen gaan leiden? Daar maak ik mij wel zorgen over. Toen in het voorjaar de intelligente lockdown werd ingesteld, had ik al wel vage vermoedens, dat dit maar zo niet over zou zijn, maar met de lente in aantocht kwam de beperking niet zo hard aan. Het werd mooi weer, we werkten in de tuin, we fietsten veel, maar nu met de herfst zijn de kaarten heel anders geschud en heeft het veel meer impact. Bovendien, zoveel jaar hebben we niet meer te gaan. Ik had me iets meer voorgesteld van de jaren dat we nog redelijk uit de voeten kunnen.
Toch proberen we er maar weer het beste van te maken. De herfst is bezig zich te manifesteren en ik geniet hoe dan ook van al die prachtige kleuren. Ik denk maar even niet aan hoe fijn het zou zijn geweest om een aantal dagen naar Monschau te gaan. Ik wil op dit moment dan ook liever niet even de prachtige foto's te voorschijn halen. Ik zoek het maar dicht bij huis.
Vanmiddag zijn we op zoek geweest naar rode paddestoelen in Griekenland en Turkeije, een bos dicht bij ons. Het is niet gelukt. Wel heb ik een paar dagen geleden een foto gemaakt van de paddestoel boven aan het blog. Deze kwam ik tegen op ons dagelijkse rondje.
Daar vlakbij staat de boom waarvan ik ook een foto heb gemaakt. Vorig jaar heb ik heel erg van die kleurige boom genoten, maar vergeten om er een foto van te maken.
Maar ik wil binnenkort nog een mooie rode paddestoel scoren, want coronamaatregelen of niet, er mag wel gewandeld worden en dat zullen we de komende weken ook zeker doen.
zes reacties
We moeten het er mee doen. Als we ons allemaal netjes gedragen komen we er wel. Maar ik heb, net als veel ouderen, dezelfde vragen. Ik had me een oude dag toch iets anders voorgesteld.
De regering heeft de zaken niet op orde, want kapotbezuinigd, en het volk moet op de blaren zitten. Een schande, maar ja, niks aan te doen, het wordt ons opgedrongen.
We moeten het er mee doen, en doen wat er van ons gevraagd wordt.
Hopelijk dat het dan goed komt, al zal dat nog niet morgen zijn.
Ik heb er weinig last van. Liep al veel en doe dat nog steeds. Hier in het park en aansluitende bos zijn vooral elfenbankjes en andere leverkleurige zwammen te vinden. Met geluk een witte boleet. Rode paddestoelen zie ik hier zelden. Zal aan de grondsoort liggen denk ik.
Voor de horeca had ik al eerder een andere oplossing. Vind het overigens een verkeerd verzamelwoord. Hotels kun open en zijn dat volgens mij ook. Restaurants met verplicht gastenboek en goed afstand houden zou ook kunnen. Daarbij zij hier veel restaurants in afhaal- en wegbreng restaurants verandert en zetten ze behoorlijk om. In een café verkopen ze hier boerekool met worst en dat schijnt ook goed te lopen. De pijn/ellende zit vooral in de ca van café of beter de kroegen waar mensen teveel alcohol innemen. Ook slecht voor de gezondheid. Daar kwam ik al vrijwel nooit.
Mijn oplossing voor de ‘terrassen’ is een slaatje halen bij een supermarkt met daarbij het kleinste flesje wijn. Nuttig dat heerlijk op een bankje in het bos. Eigenlijk veel mooier dan op een pleintje met verkeerslawaai.
Al die maatregelen maken mij niet zoveel uit.. Ik vind het nog het ergst voor de horeca, ze namen al zoveel maatregelen om toch de boel draaiende te houden en weer worden ze gepakt, dat slaat nergens op. En dan bedoel ik vooral de restaurants natuurlijk. Café‘s dicht begrijp ik wel zolang er nog mensen zonder hersens rondlopen.