OFFICIEUS SCHOON
Soms gaan dingen toch totaal anders dan dat je van te voren gedacht had. Misschien is het ook een stukje ongeloof, het nog niet helemaal kunnen bevatten of misschien ook wel de ontkenning, maar we weten het al een paar dagen officieus, de petscan van vrijdag voor een week geeft aan dat er niets verontrustends meer te zien is. Gosse is, zoals men dat dan noemt "schoon" van binnen.
Vorige week was er een telefonisch contact met de chirurg. Dit was gepland om zo, na een kleine vier weken het resultaat van de toegepaste medicatie tegen de overvloedige diarree te kunnen bespreken. Gelukkig slaat de medicatie aan en is de kwaliteit van leven aanzienlijk verbeterd en is er ook geen sprake meer van gewichtsverlies. Misschien een vervelende bijkomstigheid aldus de chirurg, maar dit middel zal waarschijnlijk wel tot in lengte van dagen ingenomen moeten worden.
Na nog wat heen en weer gepraat kwam het gesprek op de petscan die de week daarvoor plaats gevonden had. De chirurg meende de uitslag al gezien te hebben en na dit nog even op zijn computer gechecked te hebben vertelde hij dat er niets meer te zien is, dus dat nu de term "schoon" gebruikt kan worden.
Ten tijde van dit telefoongesprek was ik niet thuis, maar toen ik een uurtje later dit hoorde werd ik wel heel erg blij. En toch was het net of het nog niet helemaal tot mij doorgedrongen was.
De volgende dag was er in het UMCG een patientendag van deze ziekte, Neuro Endocriene Tumoren (NET) en daar zijn wij heen geweest zijn. Heel veel nieuwe dingen heb ik daar niet gehoord, maar toch was het fijn om daar medepatiënten te ontmoeten. Het geeft moed om te horen, dat er patiënten zijn, die deze ziekte tien jaar geleden al gediagnostiseerd hebben gekregen en na de behandeling het leven weer aardig op de rails hebben gekregen.
Dat het om een vrij zeldzame ziekte gaat mag blijken uit het feit dat er zo'n 800 patiënten per jaar bijkomen. Ter vergelijking, bij borstkanker gaat het om een aantal van 42.000 per jaar.
De rest van het weekend heb ik moeten besteden aan het verwerken van dit alles. Vele beelden van het afgelopen jaar trokken weer voorbij. Het was net of ik nu pas toe mocht geven dat het ook voor mij een loodzware tijd is geweest.
Ik had steeds gezegd, als we na al die ellende van dit jaar het goede bericht krijgen dat alles nu goed is, hangen we de vlag uit. Dit is nog niet gebeurd, mede omdat dit bericht nog niet echt officieel is en ik er door alle herinneringen die boven kwamen er nog niet echt voor in de stemming was.
Komende vrijdag is er de afspraak, waarop officieel de uitslag besproken gaat worden. Dan zullen we ook iets meer ins en outs horen. Misschien dat we dan iets uitbundiger zijn dan alleen maar eufoor, zoals de afgelopen dagen. Mogelijk is het dan tijd om de vlag echt uit te hangen.
Eén hele fijne bijkomstigheid is wel, dat ik vrijdag gelukkig niet stikkend van de zenuwen richting Groningen ga, maar dat we daar min of meer relaxed heen kunnen rijden. Ook beter voor mijn hartslag.
En nu moeten we het vertrouwen weer krijgen dat de toekomst er echt weer zonniger uit kan gaan zien.
zeven reacties
Dat is zeker wel een felicitatie waard, bij deze. En inderdaad, ook goed nieuws moet verwerkt worden maar dat komt zeker helemaal goed.
Hanscke en Gosse, van harte gefeliciteerd met dit bericht. Wat moet er een last van jullie zijn afgevallen. Nu kun je weer aan leuke, zonnige dingen gaan denken.
Dan mag ik jullie feliciteren met deze wel heel fijne mededeling. En jullie succes wensen met de goede vooruitzichten op de toekomst. Maak er een fijne tijd van, je weet nu wat je gemist hebt.