PRODUCTIEOOGST


We hoorden de herrie van de grote machines al van verre, toen we op een middag bij de camping van een fietstocht thuiskwamen. De worteltjes op de akker voor de camping werden geoogst. Natuurlijk deed de herrie mij onmiddellijk denken aan het rooien van de bomen achter ons huis en dat zette mij de volgende dagen aan het denken.

Het proces van het oogsten van die worteltjes vond ik boeiend om te zien; (in een volgend blogje meer daarover) en ik had geen enkele moeite met het feit dat het mooie lichtgroene loof verdween en de donkere bouwgrond zichtbaar werd. Zo hoort dat. Als het product klaar is om geoogst te worden dan is dat de gewoonste zaak van de wereld.

En zo kwam ik op het idee om te proberen om toch maar wat meer vrede te krijgen met het bos achter ons huis wat grotendeels gekapt is. Het was uiteindelijk een productiebos zo was ons verteld en het stond er nu onderhand ruim dertig jaar, lang genoeg om gekapt te mogen worden.

Natuurlijk weet ik ook wel dat deze vergelijking niet opgaat. Volgend jaar zullen er op dat akkertje opnieuw weer worteltjes staan, of spinazie, of dopperwtjes, maar volgend jaar zal er bij "ons" niet een nieuw bos  staan.

In de tijd dat wij weg waren is men verder gegaan met het kappen van bijna alle bomen, o wonder, precies achter ons huis mochten er een beetje verspreid een twintigtal bomen blijven staan.

In de afgelopen week is het hout verzameld. Nadat de machine een boom geveld had, werd deze door dezelfde machine in gelijke stukken gezaagd waardoor later de afvoer van het hout, het prodcut, werd vergemakkelijkt. Waarschijnlijk is dit ook wel een heel boeiend proces om te zien, net als bij de worteltjes,  alleen kwam dit heel anders bij mij binnen waardoor ik het alleen maar van een afstandje gezien heb en het zeker niet op beeld heb vastgelegd.

Na de vakantie was het kappen dus klaar en tijdens ons dagelijkse rondje wat wij met onze jongens lopen is het beeld wel heel erg veranderd. De huizen zijn opeens zichtbaar geworden en vanuit de verte lijkt het wel een Indianendorp waar plunderingen hebben plaats gevonden.

Aan het eind van ons rondje komen we dan weer het dorp binnen en zien we de oogst liggen. Nee, ik kan nog steeds niet blij worden als ik al dat hout zie liggen. Gelukkig keert de rust nu wel weer terug en sinds vandaag zie ik zo af en toe ook weer een paar vogeltjes.

Volgend jaar zal het struikgewas wel weer wat gaan groeien en over een paar jaar zal de leegte wel wat opgevuld zijn, maar het wordt nooit meer zoals het was. Mijn Bos is verleden tijd.

                                   klik

hanscke Zondag 01 September 2019 - 1:47 pm | | Standaard

vijf reacties

Rietepietz

Toch een beetje raadselachtig dat men een productie bos in één keer kaal hakt. Logischer had geweest een kwart te kappen en te vervangen door jonge aanplant . Dit is een beetje de kip met de gouden eieren slachten, na de product is er dus geen sprake meer van een nieuw product.

Rietepietz, (URL) - 01-09-’19 18:25
Sjoerd

Ze hadden er ook gewoon een parkje met andere bomen voor in de plaats kunnen zetten. Daar hadden waarschijnlijk minder mensen problemen mee gehad.

Sjoerd, (URL) - 01-09-’19 20:14
Marjolijn

Jammer dat er geen jonge bomen voor in de plaats zijn gekomen tot nu toe, maar wie weet komen ze nog….!

Marjolijn, - 02-09-’19 06:20
ria

Ja, wat Marjolein zegt. Er is niets meer aan te veranderen, maar ik snap wel dat je er moeite mee hebt/had.

ria, (URL) - 02-09-’19 10:13
Renesmurf

Ja, dat is en blijft eeuwig zonde, productiebos of niet. Hier gebruiken ze een schimmelziekte als excuus om flink huis te houden.

Renesmurf, (URL) - 08-09-’19 23:36
(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om een reactie te kunnen plaatsen moet je de vraag beantwoorden met een cijfer.
Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.