DE TIJD DODEN
Als ik iets niet wil, dan is het wel de tijd doden, maar ik kan er niet om heen, momenteel speelt de "tijd doorkomen" wel een grote rol in mijn leven. De tijd die verstrijkt tussen het moment dat we weten, dat de uitslag van de petscan niet goed is en P. opnieuw geopereerd moet worden èn het moment dat dit zal gaan gebeuren is niet echt een prettige tijd. Ik ben mij voortdurend bewust, dat er iets onprettigs staat te gebeuren, alleen weet ik niet wanneer.
Voor de illustratie van het vorige blogje ben ik op zoek gegaan naar een schilderij met als onderwerp tijd en/of wachten. Ik kwam toen op de site - https://ericrinckhout.wordpress.com/2018/12/02/de-tijd-in-de-schilderijen-van-george-meertens/ - terecht met de volgende woorden in het logo: traag kijken, vergeten kunstenaars en verwaarloosd moois. Hier werd het één en ander over de schilder George Meertens verteld en schilderijen van hem getoond. Het schilderij wat ik in het vorige blog gebruikt heb sprak mij enorm aan.
Maar hiermee was de kous niet af, ik raakte steeds meer geboeid en besloot om ook eens bij andere schilders die genoemd werden te gaan kijken. Zo kwam ik bij Raoul de Keyser 
terecht. Ik zou inderdaad uren naar dit schilderij kunnen kijken.
Via hem kwam ik bij Mark Rothko terecht. In 2014 schijnt er een expositie van hem geweest te zijn in het gemeentemuseum van Den Haag. Zijn werk schijnt nogal beroemd te zijn en de posters van hem schijnen zeer gewild te zijn. Toen ik onderstaande foto zag, genomen van de expositie in het gemeentemuseum, dacht ik nog: jammer dat die expositie al lang voorbij is. Ik zou er graag naar toe gegaan zijn. Die schilderijen doen namelijk iets met mij. Het geeft voor mij het gevoel van deze tijd, het afwachten op de één of andere manier weer. Het geeft deze tijd voor mij iets herkenbaars, een gezicht zou je kunnen zeggen.
Groot was mijn verbazing, toen ik er vanmorgen achterkwam, dat er in het stedelijk museum van Schiedam tot 5 januari 2020 werk van hem, Mark Rothko, te zien is. Ik wil daar zeker een keer naar toe. En zo leer ik in deze tijd toch weer iets nieuws, namelijk dat kunst mij iets over mijn gemoedstoestand kan vertellen.
vijf reacties
De middelste lijkt een beslagen ruit. Verder vind ik ze wat saai, maar ja gelukkig verschillen smaken 
Zo doodt ieder de tijd op zijn manier. Hopelijk is het snel afgelopen, dat doden…
In deze situatie zou ik het zeker doen. Alles wat helpt om tot rust te komen, grijp het aan.
Deze schilderijen werden in de cursus kunstgeschiedenis uitgebreid besproken. Maar het kon me niet blijvend boeien. Ik ben toch altijd weer bezig om het figuratief te beoordelen. Geen idee waarom eigenlijk.
Fijn dat jij er van kan genieten.
Tja, een kwestie van smaak denk ik. Ik zou me dan weer eerder op een legpuzzel storten als tijdverdrijf.