WACHTEN OP
Natuurlijk kijk ik vanavond wel naar het songfestival, alleen kan ik er niet zo van genieten als andere jaren. Het zal wel met onze situatie te maken hebben.
Nu P. alle voorbereidende onderzoeken gehad heeft, is het wachten op het bericht dat hij opgeroepen gaat worden voor de operatie. Ondertussen proberen we maar gewoon ons leven te leven, maar het voelt niet als gewoon. Bij alles wat ik doe lijk ik een passagier te hebben die in mij woont en die "wachten op" genoemd kan worden.
Vanavond zal ik even niet alleen zijn in het "wachten op". Vanavond gaan we met ons allen "wachten op" de uitslag van het songfestival. Hoe dichter we bij het moment suprême komen, hoe meer ik toch ga horen, dat het nog geen gelopen race is. Dat is iets wat ik steeds gezegd heb. Het moet allemaal nog dat Duncan echt gaat winnen. Je weet het maar nooit met dit rariteitenfestival. Wie weet gaat Europa wel voor Ijsland, of voor die heksachtigedames uit Australië, hoewel die dame wel kan zingen.
Als ik heel eerlijk ben, ben ik eigenlijk al wel een beetje uitgehoord op het liedje van Duncan, maar toch zou ik het wel leuk vinden als hij wint. Nog even, en dan weten we het.
Het wachten is beloond, hij heeft gewonnen….!