HOMEWARD BOUND
Als kerstcadeau hadden we van dochterlief twee kaarten gekregen voor de voorstelling: "de Simon en Garfunkel Story" in het De la Mar theater in Amsterdam. Ik was het eigenlijk een beetje vergeten, totdat ik het een paar weken geleden in de agenda zag staan. O ja, dat was ook zo. Ik had toen het idee gehad om een hotelovernachting te boeken en er een gezellig weekendje Amsterdam van te maken.
Het was nog niet te laat, het kon nog en hoewel het mij enige moeite kostte om iets betaalbaars te vinden ben ik er toch nog aardig in geslaagd. Via een aanbieding op internet een kamer in het Apollohotel geboekt, via parkmobile een eindje verderop in de straat een parkeerplaats voor vijftien euro voor 24 uur geregeld en zo bleef het één met het ander enigszins betaalbaar.
Al lijk ik dan wereldwijs, zo voel ik mij, als de dag van vertrek aangebroken is, niet. Ik zie van te voren overal apen en beren op de weg, maar die bleken er helemaal niet te zijn. Alles verliep gladjes en soepel.
Omdat we ook wat van de dag mee wilden nemen en wat in Amsterdam wilden rondstappen, waren we redelijk op tijd vertrokken. Toen we iets na énen met de bagage bij het hotel stonden om te vragen of we dit al vast ergens kwijt konden mochten we zelfs al inchecken in plaats van na drieën zoals was aangegeven. Zodoende hadden we een mooie lange middag die we besteed hebben aan, door op ons gemak door de oude binnenstad te wandelen en het gebied van "de negen straatjes" te verkennen.
Na gezellig ergens een hapje gegeten te hebben togen we naar theater de la Mar waar we genoten hebben van de muziek van Simon en Garfunkel. De show zat leuk in elkaar. Charles Blyth en Philip Murray Warson, hun eigen namen mogen ook wel eens genoemd worden, gaven een prachtige vertolking van het werk van Simon en Garfunkel. Zij waren als het ware in de huid van dit tweetal gekropen, maar hun zangkwaliteiten waren echt goed te noemen, voor al Charles die het nummer: bridge over troubled water zodanig neerzette, dat ik echt de rillingen over de rug voelde gaan. Maar ook Homeward Bound en Scarborough Fair, evenals vele andere songs werden prachtig gezongen. Daarbij werden beelden vertoond over wat er toen in de wereld speelde.
Om ook op de zondag nog "iets" in Amsterdam te doen, hadden we nog een bezoek aan het Tropenmuseum gepland. Omdat het erg slecht weer was, veel regen, hebben we de auto voortijdig opgehaald en via parkmobile wat dichter bij het museum geparkeerd, want met deze harde regen was een half uurtje lopen niet echt een optie. In het museum was veel te zien en heeft mij hier en daar ook wel denkstof gegeven. Misschien daarover in een ander blogje meer.
Een weekendje weg, heerlijk. Zouden we toch eens vaker moeten doen.
Dwalen langs en over de grachten, het blijft altijd leuk.
acht reacties
Ik ben ook een echte fan van Simon & Garfunkel. Ik kan me voorstellen dat dat alleen al de moeite waard was om te gaan. Alleen hou ik niet van Amsterdam…
Na al die vervelende weken was dit een welverdiend uitje zou ik zeggen.
Die show was vorig jaar hier in de schouwburg, ik heb te lang getwijfeld of we zouden gaan.
Ik heb dat theater al eens gezien, voor Hazes, en het Tropenmuseum ook al eens, en in Amsterdam tram ik vaak, wel zo makkelijk.
Altijd leuk zo’n weekendje weg….!