EPILOOG
In de folder van het ziekenhuis werd al uitgelegd, dat het heel gewoon was om, na een darmoperatie, als er aan allerlei voorwaarden voldaan was, de patiënt na vier of vijf dagen naar huis te laten gaan. Bij mijn lief ging het allemaal mooi volgens het boekje. De derde dag na de operatie was hij weer slangetjesvrij en kon hij al weer redelijk uit de voeten. P. had toen al wel naar huis gemogen, maar nam het zekere voor het onzekere om toch nog maar een nachtje te blijven.
Na een slechte nacht van niet slapen kwam hij thuis. Per uur verslechterde de situatie. Terwijl hij in het ziekenhuis al weer een aantal keren met smaak een maaltje naar binnen had gewerkt, wilde hij hier thuis niets meer hebben. En terecht bleek een paar uur later. Braken niet te weinig.
Rond half elf 's avonds wist ik niet meer wat te doen. Weer de dokterswacht bellen? Omdat ik zo onzeker van alles werd heb ik een bridgevriendin gebeld die verpleegkundige is geweest. Zij was bereid om vanuit Dokkum even langs te komen om met mij de situatie te beoordelen. Na het inschatten van de situatie was haar advies de dokterswacht bellen. Gelukkig was P. door haar te overreden.
De arts die langs kwam, was van mening dat de morfinetabletten waarschijnlijk de boosdoener waren. Dit legt de darmen stil waardoor de toch al door de operatie geteisterde darmen het niet voor elkaar konden krijgen om het voedsel te verteren en richting dikke darm te sturen. Spanning in de buik en braken zouden hiervan het gevolg kunnen zijn. Er werd andere medicatie voorgeschreven in de vorm van zetpillen. P. had geen koorts en dat was een pluspunt
Al lang blij dat we niet voor de vierde keer richting ziekenhuis hoefden af te reizen, zijn we de nacht rredelijk goed door gekomen, op nog één keer een akelig moment na, door nogmaals een enorme hoeveelheid braken in de vroege ochtend.
De huisarts kwam later langs en bevestigde het verhaal met een nog iets gedetailleerdere uitleg. Liever, behalve de paracetemol, geen pijnstillers meer, behalve in hele hoge nood. Verder veel rusten, kleine beetjes tegelijk eten en wel de voorgeschreven 3 flesjes nutridrink per dag nuttigen.
We zijn nu een paar dagen verder en het gaat goed. We zijn inmiddels ook vier weken verder, toen P. voor de eerste keer in het ziekenhuis opgenomen werd, de proloog van de vier dagen daaraan voorafgaand niet meegerekend.
Heel langzaam lijkt het gewone leven weer terug te keren. Ook de jongens zijn weer thuis, na een week bij zoon E. geweest te zijn. Daarover later nog een keer meer, want één ding is duidelijk, naast alle ellende in de afgelopen tijd heb ik ook heel veel steun van diverse mensen gekregen. Steun uit verwachte hoek, maar ook uit hele onverwachte hoeken. Dankbaar heb ik altijd een raar woord gevonden, maar in dit geval is het zeker op zijn plaats.
Dankjewel allemaal! Ook de overbuurjongen die, nu er sneeuw ligt, de jongens uit wil laten, omdat ik vanwege de gladheid het zelf niet aandurf. Ik zeg uit de grond van mijn hart: dankjewel
Ik hoop dat er nu weer zonnige tijden gaan aanbreken
tien reacties
Gelukkig dat het nu veel beter gaat . Dit soort operatie kan inderdaad makkelijk nog een nasleep opleveren door van alles en nog wat. Bij je man dus de medicatie. Ik hoop dat het nu verder allemaal voorspoedig verloopt.
Ik gun het jullie van harte na alle ellende. Mooi dat iedereen met raad en daad paraat staat als er echt eens iets is.
Fijn dat jullie veel hulp krijgen, in deze moeilijke tijden.
Nu hopelijk echt op naar een goed herstel.
Poe, fijn dat het eindelijk wat beter gaat. En de wereld zit vol met mensen die lief zijn voor een ander!
Toch fijn dat je bedanken kan, en het doet, fijn dat het de goede kant op gaat, het is maar een vervelend gedoe allemaal.
Dus het gaat nu gelukkig de goede kant op. Dat is heel fijn. Je man heeft heel wat te verduren gehad en zoiets ingrijpends is niet zo maar over. Natuurlijk zijn mensen bereid om te helpen in noodgevallen. Dat is onze ervaring ook, hoor. Gewoon het gebodene aannemen en er erg blij mee zijn. Je staat er heus niet alleen voor.
Ik hoop voor jullie dat de ellende nu echt achter de rug is en dat het gewone leven weer zijn loop kan hebben.
Gelukkig gaat het weer wat beter. Er zijn toch alles bij elkaar wel wat missers gemaakt vind ik. Sterkte met opknappen!