#NOT MEE
Ik weet het, er is al veel, en naar mijn idee veel te veel over #MeToo geschreven, maar desondanks wil ik toch ook mijn duit in het zakje doen. Nee niet om jaren na dato ook nog eens uit de school te klappen welk onrecht mij ooit is aangedaan. Nee ik heb niet zo'n verhaal en ik ga ook niet zo'n verhaal verzinnen om aan deze hype mee te kunnen doen.
Heel even heb ik met de gedachte gespeeld om een blog te maken over het feit dat ik vrijwel geen ervaring heb met seksuele grensoverschrijding en ik daardoor me bijna ga afvragen of er misschien iets aan mij mankeert, of ik niet aantrekkelijk genoeg ben, òf en dat zou ook heel goed kunnen, dat ik misschien te naïef ben om de spanning, de machtsverhoudingen en ambiguïteit die óók bij seks schijnen te horen, niet opmerk.
Laat ik het er maar op houden dat ik veel geluk in mijn leven heb gehad, dat ik dit soort dingen niet of nauwelijks ben tegengekomen. Eén ervaring van dat geluk hebben wil ik hier wel delen.
Toen ik rond de negentien jaar was heb ik een aantal keren staan liften om van Amersfoort, ik was daar leerling verpleegkundige, naar mijn ouderlijk huis in de Achterhoek te komen om mijn vrije dagen daar door te brengen. Ik vond het wel spannend om het alleen te doen, maar door de verhalen van andere meiden die dat ook deden, vond ik dat ik dat ook moest durven.
Een hele vriendelijke man heeft mij hiervan genezen. Onderweg, tussen Amersfoort en Apeldoorn nam hij opeens een afslag naar rechts en reed het bos in. Hij stopte de auto en zei: "Zo, nu moeten wij eerst maar eens praten!" Mijn hart ging als een razende te keer. Wat ging er nu gebeuren?
De man vroeg mij wat ik zou doen als hij aan mij ging zitten en dingen met mij zou willen doen die ik niet wilde. Ik weet nog heel goed dat ik toen zei: "Hard weglopen". "Nee meisje, dat zou niet gaan", was zijn antwoord en toen kwam zijn geruststelling dat ik nergens bang voor hoefde te zijn, hij wilde mij geen kwaad doen, hij had mij alleen maar willen laten schrikken. Ik moest hem beloven, nooit maar dan ook nooit meer in mijn eentje te gaan liften en dat heb ik na deze ervaring ook nooit meer gedaan.
Misschien zou ik, als er die middag wel vervelende dingen gebeurd waren wel wat anders tegen deze beweging van de #MeToo aankijken, maar ik ben het wel met de critici eens die deze week waarschuwden voor een heksenjacht. Het staat nu wel heel erg in de belangstelling en dat mag wat mij betreft wel wat minder. Al die openbaarheid gaat mij soms te ver.
elf reacties
Ik ben het niet met je eens. Alles is geoorloofd om een eind te maken aan dat eeuwenlange gedrag van mannen ten opzichte van vrouwen maar ook tov andere mannen.
Ik heb wel een en ander meegemaakt. Van dingen die ik vreselijk vond en er tijden door van slag was tot gedrag dat ik onaangenaam en ongemakkelijk vond, tot gedrag die mijn intense woede opriep. Het werd altijd maar afgedaan met: zo zijn mannen nu eenmaal, het was een grapje, wees niet zo preuts en heb wat gevoel voor humor! Het lag dus eigenlijk gewoon altijd aan de vrouw of het meisje, het kind. Die vent die geen greintje respect toonde voor zijn slachtoffer ging vrijuit.
Daar lijkt nu EINDELIJK iets aan te veranderen. Tenzij het weer in de hoek komt van: dat hoeft niet allemaal in de openbaarheid, het mag ook wel iets minder, er mag geen heksenjacht ontstaan!
Het gaat in vrijwel alle gevallen om een scheve machtsverhouding. Het kind/jonge meisje tegenover de oudere man, de leraar, de arts, de baas, nooit gebeurt het in een situatie waar de dader/slachtoffer tegen elkaar opgewassen zijn. Er wordt misbruik gemaakt van macht, en de maatschappij keek weg en vergoeilijkte het.
Heb je enig idee wat dit met een meisje doet dat nog in ontwikking is, met een vrouw dat verder probeert te komen in haar leven en haar mond maar houdt want de maatschappij steunt haar niet?? Het gebeurt OVERAL. Overal waar scheve machtsverhoudingen zijn. En het moet afgelopen zijn! Nagel ze maar aan de schandpaal al die hufters die járenlang hun gang konden gaan! Laat HUN carrière en persoonlijke leven maar naar de verdoemenis gaan. Zij hebben het aan zichzelf te danken, dat was voor hun slachtoffers totaal anders.
Ik zou me hier buiten kunnen houden. Maar mijn mening is dat mannen met hun vingers van vrouwen af moeten blijven als ze dat niet willen en dat aangeven.
In ieder geval is het goed dat er ook logjes zijn die voor wat tegenwicht zorgen, dat is best wel nodig om de gemaakte indruk dat álle mannen zich misdragende viezeriken zijn. De meeste vrouwen zijn heel goed in staat grenzen aan te geven en de meeste mannen respecteren die grenzen ook, ik kon het ook niet laten om er een logje aan te wijden. Het is jammer dat het op deze ondertussen nadelige gevolgen begint te krijgen voor het draagvlak voor de slachtoffers die er zeker zijn.
Ik schreef er vandaag ook een blog over. Dat ik het zo lastig vind om er echt iets van te vinden. En dan lees ik de reactie van Margo hierboven en dan denk ik. Ze heeft verdorie gelijk. En meteen denk ik ook weer aan relativeren en heksenjacht en hoe precies dezelfde ervaring door mensen verschillend ervaren kan worden. Pfffft, ik vind het lastig.
Ik vind dat je heel kort door de bocht gaat. Jij hebt geen nare ervaringen meegemaakt. Omdat je “te naïef was om de spanning, de machtsverhoudingen en ambiguïteit die óók bij seks schijnen te horen, niet opmerkte.” En je gaat ook niets verzinnen om mee te doen met zo’n hype.
De keren dat ik ben lastig gevallen zijn niet meer te tellen.
Het gebeurde ook wanneer ik een lange jas droeg, een blikdichte panty, en hoge laarzen waardoor alleen mijn gezicht en handen te zien waren. Moet ik daaruit opmaken dat ik niet naief was? Dat ik wel gevoelig was voor machtsverhoudingen?
Ik heb altijd duidelijk mijn grens aangegeven. En dan heb ik het niet over een kneepje in mijn bil.
Jij vindt dat er al te veel over geschreven is. Waarom doe je het dan alsnog? Natuurlijk, het is jouw blog. Maar wil je vrouwen die wel over hun ervaring schrijven een tik op de vingers geven? Dat ze aanstellers zijn?
Voor mij heeft het dertig jaar van mijn leven stukgemaakt.
Voor jou ben ik blij dat je nooit iets naars hebt meegemaakt. Laat ik het daar maar bij laten…
Je brengt het wat onhandig, maar ik snap hieruit dat jij vooral moeite hebt met de massaliteit van al die verhalen over ongewenste gebeurtenissen uit het verleden. Het lijkt wel of iedereen misbruikt is…… en te controleren valt het toch niet meer, want ook al zou dader geconfronteerd worden dan nog gaat hij of zij ontkennen. Geen aangifte gedaan, dus is het ook niet gebeurd. Punt. Door al die aandacht krijg je als vanzelf het idee van een hype. Morgen gaat het weer over Zwarte Piet en overmorgen als het drie graden vriest staat het gemier over de Elfstedentocht op het programma van de media. Je krijgt dus ongewild een vervelingseffect over iets heel ernstigs. Namelijk dat mensen misbruik hebben gemaakt van een bepaalde machtspositie en minachting hebben getoond voor een ander vaak veel jonger mens. Het enige positieve hieraan vind ik dat mensen misschien nu veel eerder aangeven dat er grensoverschrijdend gedrag is. Maar dat valt nog te bezien….. als deze ‘hype’ weer vervangen is door iets anders. Je zou er moedeloos van worden.
Wieneke: “Een hype is een verschijnsel dat tijdelijk bovenmatige media-aandacht krijgt en daardoor belangrijker lijkt dan het in werkelijkheid is.” (wiki)
Door het een ‘hype’ te noemen bagataliseer je een verschijnsel dat veel levens heeft verwoest, negatief beïnvloed en op z’n minst mensen het gevoel gaven dat ze een waardeloos ‘ding’ waren. Was het ook een hype toen het grootschalig misbruik door de kerk naar buiten kwam?
‘Het ENIGE positieve’?? Dat is precies waar het om gaat! Om dit gedrag van die oversekste, machtige haantjes te stoppen! Om ze een halt toe geroepen. Enig moreel besef hebben ze niet, ze stoppen pas als er consequenties voor henzelf aan vastzitten.
Dat jij nooit lastig gevallen bent in een mate dat je je machteloos, vies en vernederd voelde is fijn voor je. Maar noem het geen hype! Een hype is als iedereen opeens rode petjes gaat dragen en dat ‘waait weer over’.
Dit soort reacties -‘ik heb nergens last van, dus hou erover op’ – daar zou ik nou moedeloos van worden.
Ik wou dat je eerst eens goed las wat er staat, Margo. Je gaat tekeer tegen mij, dus wel iemand die het op dit punt gewoon helemaal met je eens is, hoor. Ik haat machtsmisbruik in welke vorm dan ook. Er moet een einde aan komen en snel ook.
Maar wat ik zo jammer vind is dat de mensheid erg gauw verveeld is en dit heikele en ook zinvolle onderwerp weer snel vervangt door iets anders. Iedereen is er eventjes druk mee en dan is het weer weg. Het woord hype heb ik tussen aanhalingstekens gezet.
Een goed bedoelde stevige les, dat is zeker…!!