LUCHTMACHT
EVENEMENTEN
Opeens wist ik dat ik er heen wilde. In de krant van donderdag was alweer volop de aandacht gericht op de komende Luchtmachtdagen en hiermee was mijn nieuwsgierigheid genoeg geprikkeld om mij eens te oriënteren hoe wij daar op een makkelijke manier konden komen. Ook al wonen wij in de regio, het zou vast niet meer mogelijk zijn om, zoals jaren geleden, toen we er ook eens heen zijn geweest, om daar met eigen vervoer te komen.
De vliegbasis zou op beide dagen, de vrijdag en de zaterdag om acht uur voor het publiek geopend zijn en vanaf dat moment zouden er ook steeds gratis bussen vanaf de diverse parkeerplaatsen vertrekken. "Zullen we eens gek doen?" vroeg ik P, "zullen we morgen eens een keer om half zeven opstaan, zodat we rond half acht kunnen vertrekken? dan kunnen we met één van de eerste bussen mee. Als we dan zorgen dat we in verband met het uitlaten van Hessel en Iemand uiterlijk twee uur weer thuis zijn, moet het kunnen dat zij zo lang alleen thuis zijn. We hebben dan een hele lange morgen om rond te kijken. Het lijkt me dan wel het beste dat we dat vrijdag doen en niet zaterdag. Op vrijdag is het vast iets minder druk"
Het leek P. een goed plan om na zoveel jaar weer eens naar de vliegbasis te gaan. Hij was er tenslotte ooit, heel lang geleden, gestationeerd geweest. Die avond zijn we iets eerder dan gewoonlijk naar bed gegaan zodat we de volgende morgen vroeg, maar wel fris en monter op stap konden.
Bij de afslag naar het parkeerterrein kwam ik er achter, dat wij niet de enigen waren die met hetzelfde doel vroeg opgestaan waren. Er was nog geen sprake van een file, maar bij de stoplichten stond toch al een aardig rijtje en op de parkeerplaats stonden al een heel aantal auto's. Op de basis moest een sticker ad 6 euro als parkeergeld gekocht worden en daarmee werd het recht verkregen op het gratis vervoer heen en weer.
Op weg naar de bus keek ik mijn ogen al uit. Wat mensen wel niet allemaal met zich meezeulden. Bepakt en bezakt alsof het een overlevingstocht betrof. Stoeltjes en trapjes in allerlei maten en varianten en ook vooral hele grote camera's. Later op de morgen zou ik gaan begrijpen dat we ons tussen de echte vliegtuigspotters bevonden die zo vroeg mogelijk gaan om een zo mooi mogelijk plekje aan de rand te krijgen, met een onbelemmerd uitzicht en zich daar dan voor de hele dag installeren.
Het was even aanstappen vanaf de uitstapplaats van de bus naar het terrein, maar het was nog ruim voor half negen toen we bij de eerste hangar aankwamen. Er was alle ruimte om het één en ander goed te kunnen bekijken. Er stond ergens een showmodel van de F35 en ook ik heb even een blik in de cockpit kunnen werpen. Ook heb ik een hele grote helikopter met plaats voor meer dan veertig mensen van binnen kunnen bekijken.
Rond tien uur begon de eerste vliegshow en zo ongemerkt waren we bij de voorste gelederen aangekomen. Ik keek echt mijn ogen uit. Langs de hele startbaan stonden mensen, veel mannen, maar toch ook wel vrouwen, met camera's met enorme lenzen. Niet één, niet tien, nee honderden. Ik begon in mijn hoofd een berekening te maken over hoeveel geld aan camera's besteed zou zijn van wat ik zo om mij heen zag, maar ik ben daar maar snel mee gestopt.
Met mijn eigen kleine cameraatje ben ik er toch in geslaagd om ee paar leuke foto's van de show in de lucht te maken, maar ik heb ook een aantal foto's genomen van het publiek om mij heen. Deze zullen te zijner tijd wel op dit blog verschijnen met een bijpassend verhaal erbij, want ik heb daar wat dat betreft, genoeg inspiratie opgedaan.
Na de grote show van de F-16's de twee F-35'en de Hercules zijn wij, rond half één, tijdens de overdracht van het commando, wat toen plaats vond en waar ook minister Hennis Plasschaert bij aanwezig was, weer vertrokken en zoals gepland waren we iets voor half twee weer thuis. Hoewel ik helemaal niets zie in oorlogstaken en oorlogsondersteuning, vind ik het toch heel leuk dat ik er geweest ben. Ik weet nu wat mij er echt in tegen staat, binnenkort schrijf ik daar wel over in een blogje, maar altijd je ogen sluiten is ook niet goed. Enne ik heb genoten van hetgeen ik daar gezien heb en dan bedoel ik niet het evenement van de luchtmacht, maar wel het schouwspel wat al die mensen bij elkaar mij boden.
zeven reacties
Ik hoorde later op de radio dat er geadviseerd werd niet meer die kant uit te gaan. Fijn dat je zo hebt genoten van alles om je heen, het was zodoende het vroege opstaan meer dan waard.
Tuurlijk, daar een kijkje nemen wil nog niet zeggen dat je er voorstander van bent. Altijd interessant natuurlijk, maar wel druk. En vroeg er bij.
Je hebt echt je ogen uitgekeken 
Ja sommige mensen hebben zulke superdeluxe lenzen, niet normaal meer.
Wij gingen eens naar een roofvogeldemonstratie kijken, daar was ook een workshop fotografie aan de gang. Die lenzen die je daar ook zag en sommigen waren ook nog gekleed in camouflagekleding haha.
Mensen kijken is altijd leuk, waar dan ook .maar ik zou toch liever voor het strand kiezen om mensen te kijken, met zo’n lawaaierige lucht show heb ik helemaal niets.