VERSLAAFD
Elke nieuwe week neem ik mij voor om iets actiever te worden in het schrijven van blogjes en keer op keer moet ik de conclusie trekken dat het weer niet gelukt is. Nu ik niet meer werk, zijn er maar weinig bronnen van input meer, voortkomend uit het onderwijs, maar zo had ik gedacht, er is toch altijd wel iets te vinden om over te schrijven.
Dat is ook wel zo, maar het komt er gewoon niet van. Misschien wel een beetje gebrek aan zelfdiscipline. 's Morgens kan ik zo heerlijk de tijd met "niets" verdoen met de gedachte, dat ik aan het eind van de middag of 's avonds nog tijd genoeg heb, om keer op keer te moeten ervaren dat ik aan het eind van de dag tijd tekort ben gekomen.
Al meerdere malen heb ik beschreven welke clubjes, ik maandelijks, wekelijks of incidenteel bezoek, die opsomming zal ik de lezer dit maal besparen, maar naast al die vaste punten in de week ben ik, naast het wandelen met de honden, wat ook vele uren vergt en het werken in onze tuin, ook nogal eens bezig met breien haken en naaien.
Vooral dat laatste, het naaien, begint ernstige tekenen van verslaving te vertonen. Vroeger, in de tijd dat ik "alleen maar" huisvrouw was, ik geloof dat dit hooguit vier jaar geduurd heeft, heb ik heel veel genaaid. Deels omdat het kostenbesparend was, de meeste kinderkleding maakte ik zelf, maar ook gedeeltelijk omdat ik het een prachtige invulling van de tijd vond. Ik was dan heerlijk bezig.
Eens verslaafd altijd verslaafd blijkt nu ook weer te gelden, want ik kan mij er weer helemaal in verliezen. Het éne rokje is nog niet gemaakt of ik ben al weer bezig met een volgende. En ja wat te zeggen van de laatste aankoop.
Ik was de afgelopen week een middag met een oudcollega/vriendin op stap. Na het museumbezoek en alvorens we zouden gaan eten, belandden we ook even in een stoffenzaak. We ontdekten dat we dezelfde tic hadden. Alle stoffen moeten even bevoeld worden. Nadat zij gezien had op welke stoffen ik zoal viel maakte zij mij attent op de stof, op de onderste foto. Prachtige stof met enige elasticiteit en een sprankelend motief. Helemaal geschikt om de jurk, die ik in gedachten had, er van te maken. Ik kan bijna niet wachten.
Ach er zijn verslavingen die erger zijn. Misschien verslik ik mij er ook wel in, dat wil zeggen dat het patroon moeilijker is dan ik gedacht had. Gelukkig hoef ik nu geen slapeloze nachten meer te krijgen als het niet lukt. Vroeger was het weggegooid geld als iets niet lukte. Dat legde een enorme druk op mij, want ik kon mij dat financieel eigenlijk niet veroorloven. Nu mag ik het gelukkig meer zien als een tijdsbesteding. Lukt het dan is het mooi meegenomen, lukt het niet, dan ben ik er een poosje mooi zoet mee geweest. Dan zijn er twee tientjes overboord en daar is wel overheen te komen. Er zijn per slot van rekening veel duurdere hobby's!
Mar dat ik nu zo kan denken, daar kan ik zo verschrikkelijk genieten. Ik geef dan ook maar even de ruimte aan de verslaving, die kennelijk weer even de kop heeft opgestoken. En verslavingen kosten tijd. Wanneer ik dus van tijd toch wil blijven schrijven, dan zal ik toch iets anders met mijn tijd om moeten gaan. Misschien moet ik de tijd met "niets" verdoen wel iets inkorten. We zullen zien.
zeven reacties
Om goedkoper uit te zijn hoef je tegenwoordig niet meer zélf kleding te naaien, maar je hebt nog steeds wél exclusieve kleding wanneer je het zelf maakt en dat is best leuk.
Ik heb het vroeger inderdaad ook veel gedaan ,zowel voor de kinderen als voor mezelf maar voor m’n plezier doe ik dat toch nu niet meer.
Wël jammer dat ik het patroontekenen niet bijgehouden heb want dát zou nog de enige reden zijn om weer zelf kleding te naaien, bij het ouder worden is ‘het figuurtje” meestal niet zo standaard meer
Zo mogen de dagen toch zijn als er geen moeten meer achter zit.
Gewoon lekker doen waar je zin in hebt, en genieten van het niks moet en alles mag…!
Je hebt er gewoon een heel leuke hobby bij! Het is een goed teken dat je tijd te kort komt. Ik ken iemand die geen hobby heeft en zich altijd verveelt. Kun je je niet voorstellen, hè?
Mooie rokjes heb je gemaakt!
Je moet zelf bepalen wat je het belangrijkste vindt. Bloggen, of je hobby’s uitoefenen. Als de keus valt op je hobby’s, hoef je je niet schuldig te voelen als je minder blogt. Niets moet, alles mag.
Dat wordt in ieder geval een vrolijke zomerjurk. Ik heb ook wel genaaid, ook voor de kinderen, gewoon omdat het goedkoop was en verder ook veel kussens en gordijnen, ook omdat dat goedkoper was. Hahaha. Mijn hobby is het nooit geweest.
Ik log altijd na het avondeten, vaste prik. Meestal heb ik voor die tijd al naar de foto,s die ik gemaakt heb die dag gekeken en anders moet dat ook nog eerst. En ik drink daar dan altijd een glaasje wijn bij.