AFSCHEID VAN HET AFSCHEID
Afscheid nemen, ik vind het één van de moelijkste bezigheden in het leven. Ik bedoel dan ook, echt afscheid nemen van iets wat niet meer terugkomt. Ik ben er ongeveer de hele week mee bezig geweest. Afscheid nemen van mijn werk. Achteraf had het een veel grotere impact op mij dan ik ooit verwacht had. Zelf mijn afscheidsfeestje te moeten regisereren zag ik al helemaal niet zitten, dus dat heb ik met veel plezier over gelaten aan anderen. En dit was nu net iets waar anderen zich dan weer over verbaasd hebben, zo hoorde ik in de afscheidsspeech, dat ik dit zo makkelijk los kon laten...... Helemaal niet, maar dit aspect dus wel. En het was goed.
Ik heb echt kunnen genieten van "mijn" afscheidsetentje, maar wat was ik van te voren nerveus. Zouden er wel een paar collega's komen, zou de avond wel een beetje gezellig verlopen? Ik had mij al die zorgen kunnen besparen.
Gelukkig waren de meeste van de voor mij hele waardevolle collega's aanwezig. Een paar oudcollega's, mijn man, zoon, dochter en Rixte de kleindochter maakten het gezelschap compleet. En dan bedoel ik niet slechts in aantal, maar meer in de vele aspecten van mijn gevoelsleven.
Het buffet was groots uitgebreid en van vele smaken voorzien, waardoor er voor iedereen wel iets bij was wat haar of hem zou smaken. Natuurllijk was er de afscheidsspeech van de opleidingsmanager en toen dat voorbij was ben ik aan mijn afscheidsreis begonnen. Omdat de opstelling gelukkig niet één lange tafel was, maar een aantal afzonderlijke ronde tafels, was het voor mij mogelijk om steeds een tijdje aan een andere tafel door te brengen, waardoor ik met iedereen nog een persoonlijk woord heb kunnen wisselen.
Nog net voor het dessert, heeft men voor mij een afscheidslied gezongen. Elk afzonderlijk teamlid had een strofe voor haar of zijn rekening genomen, zodat allerlei wetenswaardighedenof zo u wilt eigenaardigheden aan bod konden komen. Tijdens het zingen werden mij verschillende bij het lied passenden presentjes overhandigd, waaronder twee prachtige schaapjes voor mijn verzameling en aan het eind van het liedje kreeg ik DE map met de verzameling bladen door elk teamlid persoonlijk vervaardigd. Hoe vaak heb ik daar zelf niet aan meegewerkt voor anderen die het team verlieten.
En toen kwam het uiteindelijke afscheid. De één na de ander vertrok. Ik had gedacht dat ik dat heel moeilijk zou vinden, maar dat viel reuze mee. Ik had en heb zo'n fijne avond gehad, wat mij zeker gesterkt heeft om het feit onder ogen te zien dat het nu echt definitief voorbij is. Men spreekt wel eens van een warm onthaal, maar dit was echt een warm afscheid.
De prachtige boeketten die ik heb gekregen verdienen het om getoond te worden
acht reacties
Fijn dat je er van genoten hebt.
Een warm afscheid helpt je goed verder om de gekregen vrijheid van nu goed in te gaan vullen.
Mooi dat zo’n afscheid kan worden opgenomen in de herinnering. Dat maakt het terugkijken toch een stuk aangenamer.
Fijn dat het goed verlopen is en dat je er een goed gevoel bij had, daar gaat het toch maar om. Krijgen we ook nog te zien wat er in de MAP zat?
wat fijn dat je het afscheid zo prettig ervaren hebt ! je hebt er natuurlijk ook wel “naar toe geleefd “ in de laatste maanden maar dan nóg blijft het iets ingrijpends.
Een mooie avond om aan terug te denken en prachtige bloemen om nog een week van te genieten,waarschijnlijk ruikt de héle kamer nu naar bloemen!
Veel plezier in je nu gestarte “vrije leven” !
Ja het is wel grote een stap, vooral na zo’n lange carrière zoals niet veel mensen die meer zullen maken. Het begint al bij mensen van mijn leeftijd, maar zeker die na mij hebben ten gevolge van de vergaande liberalisering van de arbeidsmarkt vaak hap-snapcarrières bestaande uit een hele reeks baantjes zonder enige vastigheid.
Dit herken ik wel….altijd een beetje verdeeld gevoel. Aan de ene kant blij dat er niets meer móet, maar aan de andere kant de stap naar niets meer hóeft!
Ik had totaal geen moeite met mijn afscheid. Maar dat kwam omdat ik de laatste jaren werkte op een plek waar ik niet op mijn plaats was. Het afscheid wat me meer deed had al een paar jaar daarvoor plaats gevonden, op een andere werkplek binnen de hogeschool.
Nu je toekomst blanco voor je ligt vraagt dat weer om andere keuzes. Of niet natuurlijk. Zelf heb ik nog steeds een beetje last van het gevoel dat je een beetje naast de maatschappij staat. Maar dat komt waarschijnlijk omdat manlief nog steeds werkt en daarbij ook nog heel actief bezig is in de politiek.
Een beetje dubbel gevoel dus…..ben benieuwd hoe jij dat gaat beleven!
Succes!
Janny
Wat fijn voor je dat het afscheid van de collega’s zo goed is geweest en dat je van de avond genoten hebt.
Prachtige bossen bloemen heb je gekregen. Om nog vaak (de foto’s dan) naar te kijken en herinneringen op te halen.
Heel veel succes en plezier in je ‘vrije’ leven. Dat je dat op een leuke en zinvolle manier kunt invullen, samen met man en honden.