ZONDAGSRUST
Vandaag had ik sinds lange tijd weer eens het echte zondaggevoel. Lekker een beetje langer in bed blijven liggen, maar ook weer niet te lang, want dan is de dag zomaar voorbij. Het strijkgoed het strijkgoed gelaten, dat ligt er maandag of dinsdag ook nog wel en verder, behalve met hond Hessel een uurtje wandelen, geen plannen.
De zondag. Toen ik kind was, was de zondag een hele duidelijke dag. 's Morgens de zondagse kleren aan, samen ontbijten, maar dat woord kende ik toen nog niet, maar de beschuit en het ei smaakten heerlijk, en dan naar de kerk en daarna de zondagschool.
Als we, mijn broer, mijn vader en ik dan thuis kwamen, was de soep al warm, waren er de aardappels, de groente en een heerlijk stukje vlees èn de zelfgemaakte pudding mèt vel, wat ik toen nog lekker vond. En ondertussen praatte GBJ Hilterman ons biij over de Toestand in de Wereld.
's Middags ging ik de éne week naar mijn vriendinnetje en de andere week kwam zij bij mij. We mochten bij elkaar brood eten en dan was de zondag ook al weer voorbij. Saai? Nee hoor lekker duidelijk. Er was verder weinig wat MOEST.
Toen ik later zelf een gezin had, vond ik het soms best moeilijk om een beetje inhoud aan de zondag te geven. Naar de kerk gaan deed ik niet en toch wilde ik de kinderen dat veilige vertrouwde gevoel, wat ik zelf had ervaren, meegeven. Ik weet niet of dat gelukt is.
Nadat de kinderen uitgevlogen waren kwam de tijd van wat fladderen en wat flodderen. En in de zomer doen we dat nog wel veel. Na het uitgebreide ontbijt, dat heb ik altijd in stand gehouden, achterstallig tuinwerk of huishoudelijk werk doen, er op uit trekken, of.... ja wat al niet meer.
Maar vandaag leek ik wel even helemaal terug te zijn gegaan naar het basicgevoel van zo weinig mogelijk doen en ook niet bezig te gaan te met de moderne invullingen van deze tijd zoals webloggen of iets dergelijks. Nee, gewoon een beetje tijdschriftje lezen, een paar pennen breien en wat hoofdstukken lezen van het boek waar ik mee bezig ben. Het leek wel bijna jaren vijftig.
Voor één keer wel leuk, maar zo hoeft het niet altijd voor mij te zijn. Zal dit jaar ook niet meer gebeuren. Daarvoor staat er al weer veel te veel gepland.
twaalf reacties
Jouw zondag, toen je een kind was, zag er ongeveer zo uit als de mijne. Altijd hetzelfde, maar je had echt een zondaggevoel. Dat speciale mis ik tegenwoordig wel eens. Zeker ook omdat wij niet meer werken en iedere dag eigenlijk een zondag is.
Op de kerk na, was het bij ons ook ongeveer zo. Lekker rustig. Tegenwoordig zou het elke dag zomaar zondag kunnen zijn.
Ik weet mij de weekenden van vroeger ook nog wel te herinneren.. De stinkende zwembaden op zaterdag en op zondag helemaal niks.. Behalve dan tv kijken, schaatsen..
Open haard aan en ipv brood maaltijden.. Droge worst enzo.. Mjamd
Wij proberen hier op zondag in iedergeval altijd wat met zijn alle wat te doen. De enige dag dat we allemaal thuis zijn. Heerlijk toch.
Love As Always
Di Mario
Wat je zelf al zegt: af en toe, niet iedere week. Naar ik uit je logje begrijp hadden jullie een klein gezin.
Dan zal het inderdaad rustig zijn geweest.
Het zondagsgevoel bestond voor ons jongsten vooral uit de grote koek die we bij de koffie kregen, na de hoogmis. En het lekkere middageten met extra vlees, verse soep en speciale toetjes.
Jaren vijftig. Wat roept dat niet allemaal op. Wat deed ik als kind behalve naar school gaan en buiten spelen?
Ik zat op de trap met mijn buurjongetje en we lazen Kick Wilstraboekjes.
Ik ging naar het Sarphatipark in Amsterdam met mama. Eendjes voeren.
Ik kreeg een ijsje van Jamin.
Ik kreeg een broertje.
We woonden te krap en te duur.
Ik speelde op de zandhopen die later de Utrechtse brug zou worden, in Amsterdam-Zuid.
We luisterden naar de Tovercirkel, de Wigwam en het kinderkoor o.v. Herman Broekhuijzen.
We zaten aan tafel met thee op het velourskleed en dan vertelde mama verhalen over vroeger.
We stoeiden met elkaar tot de lamp van de onderburen scheef hing en mama boos werd maar toch moest lachen.
Ach Hanscke, met één woord trek je heel mijn herinneringenlaatje open.
Ik ken mensen die op zondag nog geen boek mogen lezen, ivm met de zondagsrust. Als ik dat hoor moet ik altijd even op mijn hoofd krabbelen, maar goed, ieder zijn goede recht de zondag naar wens door te brengen.
Zondag is voor ons meestal een lui-lekker-dag, of juist een sportieve dag. Gewoon, waar we zin in hebben