LETTERS
Letters. Letters zijn heel belangrijk. Ik houd van letters. Van letters kan ik woorden maken en daarmee ben ik in staat om een ander te vertellen wat ik denk of wat ik voel. Met woorden kan ik ook vertellen wat ik zie of gezien heb. Hoewel foto's een verhaal kunnen ondersteunen, is dit niet altijd noodzakelijk, vaak verhoogt het wel de aantrekkelijkheid van een verhaal.
In de tijd dat ik vroeger voorgelezen werd, was ik altijd nieuwsgierig naar het plaatje wat bij het verhaal hoorde, maar het omgekeerde kan ook het geval zijn. Dat ik graag het verhaal wil horen wat bij het plaatje hoort.
Dat brengt mij bij het verhaal van deze foto. Ik liep in het immense grote museum in Rome waartoe de Sixtijnse kapel ook behoort en ik zag deze stenen tabletten hangen. Ik realiseerde mij dat deze tabletten wel heel erg oud moesten zijn èn tegelijkertijd associeerde ik dit met de stenen tafelen waarmee Mozes volgens het bijbelverhaal naar beneden was gekomen. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt, ik wilde dit alles wat beter bekijken.
Dit bleef niet onopgemerkt bij mijn reisgenote. Ze begon wat uitleg te geven over de tekens die te zien waren. Het werd mij al snel duidelijk dat zij daarin goed onderlegd is en ik vroeg haar door te gaan met haar uitleg. In korte tijd heb ik heel veel geleerd over wat er allemaal te zien is op die tabletten. Met elk tekentje wordt iets aangeduid, waarvan de betekenis veel meer is dan alleen maar een letter.
Ook dit komt op mijn lijstje voor straks te staan wanneer ik niet meer hoef te werken. Een lijstje van allerlei dingen waarin ik mij meer wil verdiepen. Meer kennis vergaren over de eerste lettertekens. Maar nogmaals, dat is voor straks.
Op dit moment houd ik mij nog maar even op een andere manier met letters bezig. Ik speel met diverse mensen wordfeud. Het strijdtoneel daarvoor is het moderne tablet in I-pad vorm of telefoon. De gevechten zijn soms hevig, maar dit strijdtoneel is natuurlijk niet te vergelijken met het oude strijdtoneel in Rome.
Ik wil mij niet al te veel verdiepen in de bloederige gevechten die daar plaats gevonden zullen hebben. Ik houd het liever bij het kijken naar dat wat er overgebleven is van de bouwwerken en dat is veel. En imposant. Ik heb er vele foto's van gemaakt, maar eigenlijk was dat niet nodig geweest. De beelden zullen voor altijd in mijn herinnering gegrift blijven. Zowel het aanzien van de buitenkant
als de prachtige aanblik van het binnengedeelte
acht reacties
Je moet oppassen dat je niet teveel dingen op je to do-lijstje gaat zetten, want dan kom je geheid tijd tekort.
Het schijnt dat als je stopt met werken, dat je dan helemaal tijd te kort komt… of komt dat door dingen die je dan nog wilt doen.
Love As Always
Di Mario
Het colloseum, ja, ik ben dan weer zo dat ik me daar in ga verdiepen. En dan te beseffen dat er nu dagelijks nieuwe mensen komen, elke dag! Zeer bijzonder. Dat hadden ze toen eens moeten weten.
Wordfeud is leuk en verslavend. Webloggen kan dat ook zijn, maar niet als je log het niet meer doet en nagenoeg onleesbaar wordt. Bij mij was dat zo.
Maar nu is het weekend eraan besteed alles te restaureren zodat het geschrevene weer toegankelijk is. Heerlijk. Dan merk ik ook meteen weer hoeveel ik het gemist heb.
Uitvluchten naar Facebook en Twitter zijn ook best wel leuk, maar ze missen de diepgang die je in een weblog wel kwijt kunt.
Ik ben blij dat ik er weer ben, en hoop dat je weer eens langs komt. Ik zal ook zeker weer vaker hier te zien zijn.
Groetjes!
beter tijd tekort dan zich vervelen.
veel leuke dingen op je to do lijstje en dan kan je beginnen schrappen moest je idd tijd tekort komen.
Zo zie je maar, je gaat straks nog tijd te kort komen als je niet meer hoeft te werken.
Verheug je er maar vast op.