Noodweer in de Nacht
Soms als de lichten zijn gedoofd
Steekt de storm op in mijn hoofd
Beelden uit een ver verleden
Flitsen razendsnel voorbij
Ik zoek dekking onder dekens
Het mag niet baten
’t Voelt als ben ik op de kale hei
Alleen
Met ontelbare gedachten
Woorden komen als gerommel van veraf
Een enkel woord komt dreigend verder
En zwelt aan tot een harde donderslag
Verward druk ik mijn hoofd diep in het kussen
Ik wil deze beelden niet zien
En de woorden niet horen
Was de nacht maar vast voorbij
Pas tegen het ochtendgloren
Gaat de storm weer liggen
De rust keer terug in mij
hannah
ROZEN SNOEIEN
Vermoeid lig ik in bed
En strek mijn rug
De dag is voorbij
Er is geen weg terug
hannah
Vanmiddag, tijdens een bijscholingsdag, had ik moeite om mijn ogen open te houden. Het was echt even vechten tegen de slaap en dat, terwijl de tijd dat ik echt slaapproblemen had, gelukkig al weer een tijdje achter me ligt. Het programma was boeiend genoeg, daar lag het niet aan. Het was ook geen signaal van het lichaam dat, omdat de suikerspiegel gedaald zou zijn, om eten vroeg. Het was ook niet vlak na de lunch en het was ook geen gebrek aan zuurstof. Nee ik werd gewoon overmand door slaap. De herinnering aan de vele slapeloze nachten die ik lange tijd heb gehad en het gevecht wat ik vanmiddag leverde inspireerde mij vanavond tot het maken van onderstaand frutseltje.
WAAKZAAM
Dag en nacht
vecht ik met de slaap
’s nachts lever ik strijd
om in te slapen
en overdag
moet ik vechten
om de slaap
de baas te blijven
hannah, september 2009.
gecremeerd
geen graf
geen laatste
rustplaats
maar vandaag
stond ik
wel even stil
bij de sterfdag
van de vrouw
die mij
het leven
gaf
dag mam
april 2009 hannah
de dictatuur van het zwijgen
als er niets gezegd wordt
kunnen we ook
geen woorden krijgen
wordt ruzie vermeden
de strijd niet gestreden
maar echte vrede is er niet
want wat ik blijf horen
is een stil verdriet
hannah, januari 2009
Heel lang geleden heb ik deze frutsel geschreven. Bijna dertig jaar geleden.
Vandaag kwam die herinnering boven. Het past min of meer bij het nu.... met
één verschil: ik heb nu een goede baan, toen was ik bijstandafhankelijk.
Mijn sollicitatieprocedure
bij iedere sollicitatie
spin ik mij in
een zoete zachte droom
hoopvolle verwachting....
na de afschrijving
komt de verachting
van die tijd
hannah, 1979
Tijden lang
denk ik
dat er
niets verandert
om
dan opeens
tot
de ontdekking
te komen
dat er
niets
hetzelfde
is gebleven.
hannah, 20 juli 2008
VRIENDSCHAP
Twee mensen ontmoeten elkaar
zij worden zich gevoelens gewaar
hun ontmoetingen krijgen een betekenis
't is niet slechts een laagje vernis
Twee mensen raken op elkaar gesteld
wederzijdse ervaringen worden verteld
deuren naar gevoelens worden opengedaan
om een stukje samen op de levensweg te gaan
In dit stukje samengaan wordt veel beleefd
wat voor beiden waarde heeft
Wanneer na enige tijd gaat blijken
dat de gezamenlijke paden gaan wijken
geeft dat vaak een gevoel van onmacht en verdriet
maar garantie heeft een vriendschap niet
Wat geweest is, dat was goed
de herinnering hieraan blijft zoet
de levensweg van beiden gaat door
mogelijk komt daar opnieuw een vriendschap voor.
hannah sept. '76
|
Toon berichten 1-8 van 28 |
Volgende Pagina »
