METTERTIJD
We beginnen waar we twee jaar geëindigd zijn. Ik heb het een aantal malen tegen verschillende mensen gezegd. Het is nooit mijn wens geweest, dat deze uitspraak letterlijk zo van toepassing zou worden.
Ik wilde in ieder geval niet die waterige natte sneeuw die de dag van ons (voortijdig) vertrek en de dag daarvoor was gevallen. Het geeft de omgeving dan een koud en troosteloos aanzien....Al veertien dagen had ik het weerbericht van Freiburg im Breisgau gevolgd. Het leek zo goed, er werd gen neerslag verwacht en de temperatuur was rond de elf graden. Het leek haast wel alsof het daar al een beetje voorjaar zou zijn. Toen wij zondag op een uur afstand van Freiburg waren, begonnen de natte vlokken te dwarrelen. Jawel, het was alsof we niet weggeweest waren en die vlokken hebben ruim 24 uur gedwarreld, het éne moment meer dan het andere, maar droog is het niet geweest. Zo hebben wij die eerste dag weer in een nat klef maar wit landschap gelopen, maar dit keer wel met goed begaanbare voetpaden. Dat dan weer wel. De sneeuw bleef wel in de bomen liggen maar niet op de weg of zo, en het was koud...net zoals twee jaar geleden.
Wat ik ook niet wilde, was logeren in een leeg hotel. In de afgelopen twee weken heb ik nogal wat tijd besteed aan het uitzoeken van een aardig hotel. Ik had er een paar op het oog, maar degene die mij echt leuk leek bleek nog maar twee boekingen te hebben. Dan toch maar naar het hotel met "laatste aanbieding". Ik houd er nameijk van om tijdens ontbijt en diner wat mensen om mij heen te zien. Toen ik deze kamer geboekt had, verdween het label laatste aanbieding en kreeg dit hotel ook het predikaat uiverkocht, dus helemaal goed, dacht ik.
Toen we aan kwamen rijden voelde ik de bui al hangen. Het hotel met restaurant had aan de overkant ook een Gästehaus. Terwijl wij het hotel binnenliepen dacht ik nog, het zal toch niet waar zijn dat we daarheen verbannen worden. Het was wel waar. Er werd een sleutel gepakt en we werden naar de overkant gebracht. Oh, met de kamer op zich is niets mis, dat niet, maar hier is geen lounge, geen ztihoek waar even een kop koffie gedronken kan worden, nee sterker nog, we worden twee dagen, uitgezonderd het ontbijt, aan ons lot overgelaten want het restaurant kent twee ruhetagen en is dan geheel gesloten. Dat heb ik vooraf in de informatie echt niet kunnen vinden. Ook is dit "hotel" lang niet uiverkocht. Er zijn per nacht 4 hooguit 5 van de 19 kamers bezet. De directe entourage is dus iets minder gezelllig dan ik van te voren gepland en gewild had, maar het geeft ook wel weer aanleiding tot hele onverwachte wendingen.
Wij, P. en ik gaan er voor om samen een paar leuke dagen te hebben en dat lukt. En mocht ik dan eens heel even een klein stekelig opmerkinkje maken omdat mij iets niet zint, dan word ik al snel tot de orde geroepen. We zouden gezellig doen. En zo wordt en is het ook echt wel gezellig maar ik vond het verhaal aardig genoeg om in woorden te vatten. Ten slotte heb ik dit keer helemaal geen zere voet zoals twee jaar geleden en dat maakt veel, heel veel goed. Plaatjes kan ik helaas even niet bijleveren. Die komen een andere keer. Het benodigde snoertje ligt thuis. De mooie koekoeksklok, hij is gekocht, kan ik dus nog niet tonen, net zo min als dat ik de vele plaatjes van het Uhrwerkmuseum in Furtwangen kan laten zien, maar metter tijd komt dat helemaal goed.
acht reacties
Je hoeft dus niet bang te zijn dat je ‘s nachts wakker wordt gehouden door een van de vele bezoekers van het hotel. 
De foto’s… daar wachten we dus nog even op.
Love As always
Di Mario
Gezelligheid vind ik in alle hotels ver te zoeken. Die moet je overal zelf maken. Het slapen aan de overkant is ons in Dusseldorf ook overkomen. Dat doen we dus nooit meer… Ik ben wel benieuwd naar wat fotomateriaal.
Internet is heerlijk om dingen uit te zoeken. Je bent echter nooit helemaal zeker of de informatie klopt. Maar er het beste van maken, is het beste wat je kunt doen.
Je hebt niet perse een kabeltje nodig voor de foto’s. Je kunt eventueel ook je fotokaartje in de pc stoppen. Is zelfs beter dan via het kabeltje.
Ik zoek immer een hotel ter plekke. 1-persoonskamers zijn een nog veel grotere ramp en ik wil die dingen eerst zien voordat ik ‘m neem. Dus bed voelen, luisteren of ie niet aan een drukke weg of spoorlijn ligt, kijken of het er schoon is en de prijs me aanstaat. Toevallig heb ik de afgelopen fietsvakantie 10km ten noorden van Freiburg overnacht in een prima hotel met restaurant en apart bargedeelte. Alles onder 1 kap. De ligging was prachtig, maar niet als je eventjes de stad in wilt lopen. Door een rivierdal wandelen dan weer des te meer. Op dat moment vond ik het prima. Ik had me niet voorgenomen om in Freiburg te overnachten en de kans was groot dat daar de kamers 3x zo duur en het hotel 4 x onpersoonlijker zijn.
Al met al prima geslaagd dus.
Je maakt er van wat je er maar van kan maken, lekker nuchter!