KERSTVERHAAL slot
John was ten einde raad toen ze het hem na ruim drie maanden vertelde. Hij was erg boos. â??Hoe moet dat nu met mijn gezinnetje, met Jane en mijn twee kleine meiskes?â? Elly maakte John duidelijk, dat ze zelf voor haar kind verantwoordelijk wilde zijn. John zou wat haar betreft geen bemoeienis met het kind behoeven te hebben.
Naast de blijdschap om het kind wat ze ging krijgen, voelde Elly zich tijdens de zwangerschap van tijd tot tijd ook wel eens eenzaam. Dit werd mede veroorzaakt door de veelal stekelige opmerkingen van de familie, die maar niet begrijpen kon dat Elly dit was overkomen.
Om John niet voor de voeten te lopen was Elly gestopt met zingen. Ze was daarvoor in de plaats begonnen met tekenen. Ze had onder andere verschillende silhouetten van mannenfiguren gemaakt alsof ze hiermee de herinnering aan John wilde vasthouden. Eén van de tekeningen had ze laten inlijsten.
Willemijn werd in september geboren. Toen Willemijn op een leeftijd kwam dat ze naar haar vader ging vragen heeft Elly het schilderijtje gepakt en Willemijn verteld dat dit iets leek op de man die haar vader had kunnen zijn. Elly had Willemijn van kleins af aan het gevoel kunnen geven dat ze heel welkom was geweest en toen Elly Willemijn beloofde om, in het jaar dat ze achttien zou zijn, haar met kerst het hele verhaal zou vertellen, was Willemijn opgehouden te vragen naar haar vader.
Elly zal één dezer dagen haar verhaal moeten vertellen. Ze heeft het immers beloofd.
Ze zucht opnieuw. Zelf heeft ze geen enkele behoefte om ooit nog iets van John te horen, maar ze kan zich voorstellen dat Willemijn wel nieuwsgierig naar hem is. En wat voor een gevolgen dat zal hebben is van te voren niet te zeggen.
De tijd zal het uitwijzen.
autobiografisch? ;) fijne feestdagen en vakantie, hanscke!